safe and sound 2

Vrienden

De meesten hebben het al ondervonden: we zijn terug in het Belgenlandje. Vorige week donderdag verlieten we, met spijt in het hart en traantjes in de ogen, het prachtige Cape Town. Om 23.55 uur steeg one vlucht op.
Goed nieuws: we landden 40 minuten vroeger dan gedacht. We namen onze tijd om onze valiezen op te pikken, aangezien we toch wel een beetje zenuwachtig waren om onze mama en papa terug te zien. 

Het weerzien was wel heel fijn. De ouders van Tamara kwamen haar oppikken en als verrasing hadden ze 'zieke Robby' meegebracht, maar die had zich verstopt. Ook Charlottes ouders kwamen haar oppikken, vergezeld door haar zus die een 'Welcome Home'-ballon gekocht had.

Hier splitsen onze wegen voor het eerst in drie maanden. We genoten allebei van ons weekend, maar misten elkaar toch al. Het was vreemd om eens niet de hele tijd bij elkaar te zijn. Oplossing: maandagavond spraken we af om bij te kletsen over het weekend.

We merken dat het heel fijn is om al onze vrienden en familie terug te zien. Iedereen vraagt ons: "En, .. zou je nog terugkeren?" NATUURLIJK! Als iemand nog een vliegticketje naar Cape Town op overschot liggen heeft - we zijn vrijwilligers om het te gebruiken :D

We miss Cape Town.
We miss the Zebra Crossing.
We miss Camps Bay High School.
We miss everyone we met there.

Voorlopig wordt dit ons laatste blogbericht, aangezien jullie nu allemaal weer met ons kunnen afpsreken om bij te praten. No need to put everything on the blog anymore.

WE HAD THE TIME OF OUR LIVES!

xxx

Wij willen jullie allemaal graag bedanken voor het lezen van onze blog. Het is fijn om te weten dat mensen nieuwsgierig zijn en blijven naar hetgeen wij allemaal meemaakten in South Africa.

assembly speech

Good morning school

We have been attending the assemblies for the past three months, but we have always been in the back. Here are we now, in front, on stage. Sitting qt the back was  more relaxed than this.

It all started last year in June when we got the permission to go on a training abroad. We chose South Africa because we wanted to improve our English and meet the African culture. In September we started looking for a nice and interesting school to go to and we bumped into the Camps Bay High School website, which is very appealing to Belgians (Europeans) if you see the picture on the homepage. Mister De Korte was the first one to reply our mail and this is how we came into contact with misses De Vries. She gave us all the information about the school that we needed and we could ask her all our questions, even the stupid ones like 'Can we rent a bike  to come to school?' (We hadn't seen the mountains yet.

Three months ago we left Belgium without knowing what would happen, but with a lot of expectations. This final training is very important for us, as we graduate in June. We knew there was a chance that things might not have worked out, but as soon as we arrived at school we had a very positive feeling. The principal, all the teachers and you guys made us feel very welcome. 

The first two weeks we were here we observed and substituted and we immediately noticed that you deal with very different things in the English lessons than we do in Belgium. We knew we would teach other things than we were used to and we saw that as a challenge. Especially poetry was something we had never taught before so we were a bit afraid of teaching this. 

As we already told you, one of our main goals to come to South Africa was to improve our English and we especially hoped to become more fluent. We hope that we succeeded in speaking the English language better than three months ago. We also learned some typical South African (English) words: how’s it (as Mister Reisenberger used to ask us and we didn’t understand), pleasure, shame, jaaa, now now, just now (we thought this was like now now) …

In the three months we’ve been here we learned a lot! This was the best training experience we’ve ever had! We enjoyed everything here at school, in our hostel, in Cape Town … Of course we had some lessons or days that weren’t as good as others, but in general we can say this was something we’ll never forget and that will mark our lives forever. We enjoyed this school, the teachers and you so much that we fear that we won’t like teaching in Belgium anymore. We think that you are so lucky to be in a school like Camps Bay High with teachers like these …

3months, 86 days, is a very long time to be away from home but time flew by and we enjoyed every moment being here in Cape Town. We thought it would be very hard to be away for so long but actually we had the time of our lives and we didn’t feel homesick ever. It was so nice to meet you all.

We would like to thank you guys and your teachers for having us and there are some we especially would like to thank as well. First of all, the English department for all the support and the chances you’ve given us. We learned so much thanks to you! Second of all Mister Dave de Korte also for giving us the opportunity to have an unforgettable training here in Camps Bay High. An then, last but definitely not least, misses Belinda Devries for organising this training, picking us up every morning, checking out our accommodation, being so nice for us …

We have a slideshow with some pictures of our stay. Enjoy them and the music.

THANKS

last week

Bonjour



Het is alweer een heel eind geleden dat we nog eens blogden en ondertussen hebben we alweer meer dan veel meegemaakt. Heel wat te vertellen dus. Hou je klaar!

We genoten ontzettend veel van ons (welverdiende?) verlengde weekend. Zaterdagochtend bezochten we eindelijk Robben Island. Om 11 uur stonden we paraat in The Waterfront om met de boot een halfuurtje naar het bekende gevangeniseiland te varen. We werden al wat zeeziek. "Een goed begin." dachten we dan.

Eenmaal aangekomen op het eiland moesten we plaatsnemen in een van de vier bussen die op ons stonden te wachten. Een (grappige) gids vertelde ons heel wat interessante weetjes over het eiland en de gevangenis. Na een uurtje rondrijden, kwamen we aan bij de gevangenis. Daar werden we opgewacht door een nieuwe gids, een ex-convict. Hij leidde ons rond in de gevangenis en toonde ons de cel waar Nelson Mandela 27 jaar van z'n leven doorbracht. Crazy.


Zoals we de vorige keer ook al vertelden, organiseerden Katrin en Susan een Zebra Crossing Carnival. Verkleden maar. We waren wat zenuwachtig om dit te doen, aangezien er ook heel wat mensen in de hostel waren die zich niet verkleedden. Niemand wist wat wij van plan waren, maar iedereen vond het geslaagd. We trokken allebei een zwarte broek en T-shirt aan en kochten papieren plakband en hingen dit aan onze kleren. Resultaat: echte zebra's!

Het was een ontzettend fijne middag en avond en het eten tijdens de braai was weer eens overheerlijk! We toonden iedereen "How we party in Belgium!"


Zondag ... jullie beginnen het waarschijnlijk al te kennen: Laundry Day. Helaas. Op zondagochtend hebben we nooit veel te doen, dus doen we dit dan maar. Because it needs to be done. Aangezien we van elk moment moeten genieten, trokken we in de middag samen met Josche naar Camps Bay beach. You never know dat het de laatste keer is dat het weer ons dit toelaat.


Maandagochtend sprongen we om 9 uur uit ons bed, want het was Katrin's birthday! Ze was al de hele week zo ontzettend nieuwsgierig naar wat we allemaal van plan waren.

Samen met Stacey versierden we de Zebra Crossing met ballonnen en slingers. Rond 11 uur kwamen Mary, Susan en Katrin terug aan en Katrin was sprakeloos. Heel leuk om te zien. We aten (space)cake en dronken bubbles. (Caaaaallll me Bubbles, darling. Everybody does! - Bekijk Little Britain om dit te begrijpen.)
Rond 12.30 uur vertrokken we met z'n vijven (Katrin, Susan, Mary and the two of us) richting het casinoooo. Again toonden we hen "How we party in Belgium". Eerst gingen we bowlen en nadien naar het kindercasino. Rond een uur of 3 was het tijd voor "the real deal". Katrin en Susan wonnen 150 rand (= 15 euro) which isn't bad, is it?
's Avonds gingen we, zoals gepland, naar The Top of The Ritz Revolving Restaurant. Het restaurant op de bovenste verdieping draait de hele tijd rond waardoor je in een uur een volledig zicht op Kaapstad krijgt. In het begin moesten we hier ontzettend aan wennen. De avond was heel gezellig en Katrin vertelde ons dat ze nog nooit een verjaardag als deze gehad heeft. How sweet.

Dinsdag zat het weer alweer mee, dus: beach!! We trokken rond een uur of een naar Camps Bay beach en genoten van het zonnetje. Hmm.
's Avonds deden we niet veel speciaals. Dit heerlijke verlengde weekend vloog voorbij en we genoten van elk moment. Morgen weer school en we zijn al woensdag.

De drie schooldagen deze week waren niet superspeciaal. Woensdag gaven we geen les en werkten we aan de 2 poezielessen (geen deelteken op dit toetsenbord) voor donderdag en vrijdag. Vrijdag gaven we allebei ons allerlaatste stagelesje ... OOIT! We zijn nu stagiairs-affff!
Vrijdagmiddag was er een speciaal evenement aan de gang hier op school. De Camps Bay scholen (prep, primary and high school) kwamen samen voor een assembly en nadien gingen we allemaal naar buiten om op het sportveld in de vorm van een voetballer te gaan staan. Een journalist van Cape Argus Newspaper nam enkele foto's vanuit de helikopter. We zijn erg benieuwd naar het resultaat. Ook kregen we na afloop een leuke badge met "Camps Bay schools support the FIFA world cup 2010 - Bafana Bafana".
Vrijdagavond ... alweer kun je het raden: Pasta Factory. Immer gut!
Toen we thuiskwamen, stond er wat minder leuks op ons te wachten. Er blijven namelijk 41 DUTCH GUYS in the hostel en dit tot en met zaterdag. How noisy can you be?

Na een korte lesweek stond het weekend weer voor de deur. Zaterdagochtend dachten we nogmaals onze "kieten in te smeren" en Lion's Head te beklimmen. De beklimming was zwaar, maar alweer waren we heel tevreden toen we de top bereikten. In een 75 minuten stonden we boven - what an achievement. Het wandelen naar beneden verliep ook vlot. We voelden onze benen en besloten om 's middags wat te relaxen aan zee. Again, you never know it is the last time we get the chance to go to the beach... 3 Nederlandse blondines in the mini cab - THEY NEVER PROVE YOU WRONG.
Zaterdagavond zaten we met z'n tweetjes in 12B, the lounge en werkten we wat aan onze speech voor de assembly on Monday.

Zondag ... AHA - je denkt waarschijnlijk: Laundry Day (again). Maar niets is minder waar! We besloten dit te verplaatsen naar een ander moment. Hihi.
We slept long, aangezien the Dutch Guys on wakker maakten tussen 7 en 8 uur 's morgens. "Wij wakker - iedereen wakker." dachten ze waarschijnlijk. Grrr.
In the middag we again went to the beach and now we can say: unfortunately, this was the last time we went to Camps Bay beach. Voor de laatste keer stonden we met onze voetjes in het uberkoude (deelteken) water in Kaapstad. We said our goodbyes.
's Avonds oefenden we onze speech voor morgen.

Vandaag, maadag 3 mei, slechts 3 dagen voor D-day (Departure Day). We waren ontzettend zenuwachtig, want vandaag spraken we voor de grootste groep - EVER! We spraken voor 700 man and it went well. We are pleased en kregen toch wel enkele complimentjes over onze speech en PPT-presentatie. Tijdens onze assembly-speech deelden we onze ervaringen, bedankten we alle leerlingen en leerkrachten en natuurlijk enkele mensen in particular. We namen afscheid van de leerlingen, maar op woensdagochtend brengen we nog een allerlaatste bezoekje aan de school en haar leerkrachten.
Vanavond zijn we uitgenodigd bij Mr. Dave De Korte to have supper. We zien ernaar uit, maar weten niet echt goed wat te verwachten.

Morgen hebben we zelf geen plannen, omdat we er geen mochten maken van Katrin and Susan. Ze hebben "iets" gepland voor ons and we do not have a clue. 's Avonds gaan we naar ... rara ... Pasta Factory samen met enkele - 25 -leerkrachten.
Woensdag is Pancakeday. Dit was normaal gezien gisteren, maar door "onvoorziene omstandigheden" (Katrin had te veel wijn gedronken zaterdagavond) werd dit verplaatst naar woensdag. Ook moeten we nog enkele soeveniertjes kopen, dus gaan we zeker nog eens naar Long Street en Green Market Square.
Donderdag: "Pakt-Je-Zak-En-Ga-Weg-dag". It will be so sad to leave all this behind, maar toch zien we er ook naar uit om iedereen thuis terug te zien.

Tot snel, en dit keer for real.

xxx

PS: Foto's volgen. Leslie wacht :D

Molo (‘hallo’ in Xhosa)

We vertelden jullie vorige week over het weekend dat ons te wachten stond. Het was opnieuw een very nice weekend waarin we genoten hebben van onze tijd hier in Cape Town. 
Het weekend begon, of course, met een Pasta Factory-bezoek en daarna gingen we nog even een cocktailtje drinken in Rick’s Bar. Zaterdagochtend brachten we onze tijd, samen met de Zebra locals Mary en Katrin, door in de Old Biscuit Mill. We vertelden jullie al over dit gezellig Woodstock-marktje dat enkel op zaterdagochtend gehouden wordt. Het was opnieuw heel fijn om er tussen de kraampjes en mensen rond te lopen.

Na ons bezoek aan de Mill, gingen we nog eens, samen met Josche (een andere Zebra local), naar The Waterfront. We bezochten wat winkels en boekten eindelijk (!) ons ticket voor Robben Island. We wilden deze plaats al weken terug bezoeken, maar er kwam telkens iets tussen of de tickets waren uitverkocht. ‘s Avonds hadden we een kaas-, brood- en wijnavond in de Zebra Crossing en zo sloten we deze drukke dag af.

Den Anker, een Belgisch restaurant in hartje Cape Town.

Zondagochtend stond, jammer genoeg, weer in het teken van laundry. It needs to be done, maar exciting kun je het niet echt noemen. ‘s Namiddags werden er pannenkoeken gebakken, m.a.w. opnieuw een Pancake Day. Heel wat locals waren van de partij en het werd een fijne avond. De rest van de dag werkten we voor school.

De komende week zouden we een hele week voor een Grade 12-klas staan en dus hadden we het weekend nodig om de wat moeilijkere lessen voor te bereiden.

Op maandag gaven we onze eerste les over de Modern period. We introduceerden de literiare periode en gaven wat informatie over enkele belangrijke dichters. 
‘s Ochtends, in de staff meeting, stelde Charlotte onze uitnodiging voor. Over anderhalve week willen we samen met de leerkrachten van Camps Bay High iets gaan eten in de Pasta Factory (where else?!) en dus moesten we hen dit voorleggen. We waren allebei vrij (lees: heel!!) zenuwachtig om hen dit te vragen (you never know dat er niemand wil komen :D ), maar gelukkig kregen we veel reactie. We hingen een ‘Belgian Farewell Dinner’-lijst aan het prikbord en ondertussen zijn we al met een twintigtal. NICE!
Deze week hebben we ook elke dag een oral (mondelinge presentatie) gevolgd en beoordeeld. Mondelinge taalvaardigheid is hier de belangrijkste skill en dus moeten de leerlingen heel vaak iets voor de klas komen doen of vertellen. We krijgen hier telkens de kans om hen, samen met hun leerkracht, te evalueren. Aangezien we dit in Belgie niet vaak doen, hadden we nauwelijks ervaring met het evalueren van zulke presentaties. Ondertussen hebben we dit hier al een paar keer gedaan en weten we ook beter waarop we moeten letten en hoe we punten moeten geven.

Op maandagavond gingen we, samen met Daniel, Ryan, Katrin en Mary, naar The Ocean Basket (een plaatselijk visrestaurant).  

Dinsdag gaven we geen les, maar volgden we wel de poetry lesson in Grade 12, beoordeelden we een oral en werkten we aan de les voor woensdag.
Jessica, leerkracht van een van de Grade 12’s, vertrok op woensdagochtend op Grade 10 Camp en dus stond Tamara er alleen voor. Charlotte gaf les in de klas van Leslie en ondanks het feit dat Leslie wel op school was, stond Charlotte er ook alleen voor. In Belgie hebben we nooit veel kansen gekregen om onze lessen alleen aan de leerlingen te geven (aangezien de mentoren altijd achteraan de klas zaten) en dus vinden we het wel goed dat we hier wel vrij gelaten worden. De leerkrachten hebben ons aan het werk gezien en vertrouwen ons hun klassen toe.  
De lessen die we in Grade 12 gaven, waren niet gemakkelijk. We bespraken gedichten uit de Modern period en die zijn niet te onderschatten. Het is wel fijn om les te geven aan de matrics (oudste leerlingen) omdat je veel meer respons krijgt dan in een Grade 8. We bereidden onze poetry lessons telkens goed voor en gelukkig verliepen de lessen vrij vlot. 
Op woensdag, donderdag en vrijdag stonden we dus telkens in een matric-klas en beoordeelden we enkele orals. Daarnaast keken we ook, samen met Grade 11, naar The Truman Show. Hier op school zijn films vrij belangrijk. Ze gebruiken ze om een Shakespeare play te visualiseren, om een film review te schrijven, om rollenspellen op te voeren, om orals voor te bereiden ... 

Aangezien heel wat leerkrachten op Grade 10 Camp zijn, is er heel veel vervanging nodig. Naast de uren Engels van Jessica van de voorbije drie dagen, namen we vandaag ook een les van Lindy, Grade 8, over.
We hebben niet zo veel lessen moeten voorbereiden, maar omdat de lessen die we gaven vrij moeilijk waren, waren we blij dat we wat tijd hadden. Na school was er zeker tijd om te ontspannen, maar we spendeerden ook wat tijd aan het bekijken van onze lessen.

Deze week namen we afscheid van Daniel en Ryan. Deze twee locals gingen ofwel aan het werk ofwel keerden ze terug naar huis. We’ll miss them.

Gisterenavond hielden we een korte fotoshoot met Katrin en Ryan. The guy is hilarious.

Dit weekend wordt een nice en lang weekend. Maandag is een vrije schooldag en dinsdag is een feestdag. Morgen gaan we eindelijk naar Robben Island en ’s namiddags is er The Zebra Crossing Carnaval. Zondag wordt waarschijnlijk weer laundry day, maar voor de rest van de dag hebben we nog niet echt plannen. Maandag is het de verjaardag van Katrin en dat zullen we, samen met enkele andere locals, vieren. Cake, casino, bowling, Top of the Ritz restaurant .. Will be fun!
We houden jullie op de hoogte!

Nog een kleine twee weken en we zijn weer in het land.

Tot snel.

We missen jullie. X

interhouse-plays

Vrienden

Deze week is opnieuw voorbij gevlogen, maar was net iets minder boeiend dan de voorbije weken. Toen we maandag op school kwamen en het overzicht van dit trimester bekeken, merkten we onmiddellijk dat er deze week van lesgeven nauwelijks sprake zou zijn. De leerkrachten moesten enkele dingen van vorig trimester afwerken, de leerlingen keken naar een film, projecten werden uitgelegd … Wij konden de eerste drie dagen geen les geven, maar moesten wel op school aanwezig zijn. We maakten van deze gelegenheid gebruik om wat werk voor de KHBO te verzetten. Aangezien we nog heel wat werk hadden, hebben we ons zeker niet verveeld, maar we vonden het toch jammer dat we niet voor de klas konden staan. Ons portfolio werd aangevuld en we hebben ondertussen al een lijvig document! We houden elke dag ons dagboek en ons lesoverzicht bij, maar we moeten ook een groot deel over de stageschool uitwerken. Tussendoor volgden we een les, keken we mee naar de film voor de film study, namen we de les van een zieke leerkracht over … Een productieve week, maar zoals gezegd, net iets minder boeiend. 

Gisteren (donderdag) gaven we onze eerste en enige (grammar) les van deze week in Grade 8 en daarna werkten we wat aan onze lessen voor volgende week. Tijdens de les zette Tamara één leerling uit de les, Charlotte zette er twee leerlingen uit. Strakke les! De Grades 8 zijn niet altijd even gemakkelijk, maar de rest van de les verliep vrij vlot! Vanaf maandag staan we elke dag in Grade 12 en geven we (moeilijke) interesting modernist’s poetry. Dit vraagt veel voorbereiding, dus we waren wel blij dat we dit op school konden doen en vragen konden stellen indien nodig. 

Volgende week is overigens onze laatste volledige lesweek. De week daarna begint met twee vrije dagen en dus telt die week maar drie dagen. De week die hierop volgt is departure week.

Gisterenavond waren we aanwezig op de Interhouse Plays. Vandaag en gisteren worden hier op school, na de lesuren (19 uur), de ‘Interhouse plays’ gehouden. De ‘Interhouse plays’ is een toneelwedstrijd tussen de verschillende kleuren (houses) die over de grades heen lopen. Alles grades worden verdeeld in deze zes kleuren: groen, blauw, paars, geel, oranje en rood. De kleurgroepen lopen dus over de grades heen. Vandaag treden drie kleuren en morgen drie kleuren op. 

Wij waren vandaag aanwezig zijn en hielpen waar nodig. De leerlingen moesten in de hall gebracht worden en wij begeleidden de leerlingen en ouders in de zaal. Tijdens de plays moesten wij ervoor zorgen dat de leerlingen stil bleven, niet stoorden en op hun stoel bleven zitten. We hebben onszelf nuttig gemaakt, maar genoten ook van de optredens van blue house, green house en purple house. De leerlingen die tot een bepaald kleur behoren, zijn leerlingen van grade 8 tot grade 12 en dus zagen we alle jaren optreden. Het was heel fijn om te zien hoe de houses concurreren en streven naar de prijs. Ze zetten allemaal hun beste drama-beentje voor en gaven het beste van zichzelf tijdens de optredens.

Vandaag gingen we niet naar school. Voor de paasvakantie vroegen we aan Dave of we de Township Tour mochten doen. We hadden dit ook in onze vakantie kunnen doen, maar de tour vermeldde een bezoek aan een school, dus wilden we dit in een schoolweek doen. Omdat we een rustige week op school hadden, was het vandaag zo ver.

We werden rond 9 uur (Afrikaanse tijd equals 9.15 uur) opgepikt en vertrokken richting het District Six museum. District Six is een buurt waar vroeger enkel zwarten leefden, maar die tijdens het Apartheidsregime uit hun buurt werden gezet. Het werd een ‘whites only area’ en dus waren de zwarten niet meer welkom. Op dit moment is de area weer in bloei en bezoeken heel wat mensen het museum om te zien hoe het vroeger was en hoe de zwarten behandeld werden.

Daarna vertrokken we naar de eerste Township, de oudste in de Western Cape, Langa. Hier maakten we kennis met een local tour guide die ons rondleidde in de buurt. Hij toonde ons zijn eigen ‘huis’. Dit was een kamertje van 3 op 3 meter en waar ze normaal met 15 mensen leven. In hun kamer stonden twee bedden die tot twee families behoorden. Elke familie betaalt R20 per bed/ per maand (dit komt overeen met € 2 per maand, which is crazy).

Daarna gingen we naar een ander huis in de Township. In de Townships worden sommige huizen gerenoveerd en dit huis zag er dus wat beter uit. Het is gek hoe groot het verschil tussen verschillende huizen in de Townships is. Containers staan naar het ‘Beverly Hills van Langa’ en daarnaast staan opnieuw bouwvallige krotjes (the informal settlements).
We bezochten de plaatselijke healer (shabeen) en de plaatselijke brouwer. Bij die laatste proefden we Afrikaans bier dat in een emmer geserveerd wordt. Je zet de emmer aan je lippen, valt bijna omver van de stank en moet dan nog, beleefdheidsgewijs, een slokje nemen. 
We ontmoetten de schattigste African kids ooit. Ze kwamen op ons afgelopen en we moeten hen overal ronddraaien, met hen spelen …
Hierna reden we door twee andere Townships richting Khayelitsha, de grootste in de Western Cape (anderhalf miljoen inwoners).
Hier bezochten we Vicky’s Bed & Breakfast en de Masakheni Fox Educare, dit is een crèche en een klein schooltje voor kleuters. How cute can you be?!  

We zijn heel blij dat we deze tour hebben kunnen doen. We vreesden dat we ons als bezoekers in een zoo zouden voelen, maar gelukkig was dit niet het geval. De mensen spreken graag over hun situatie en bedanken je omdat je hen komt opzoeken. 

  Het weekend kan beginnen. We starten, traditiegewijs, met een bezoek aan de Pasta Factory. Morgen gaan we nog eens naar The Old Biscuit Mill en houden we morgenavond een kaas-, brood- en wijnavond. Zondag is Laundy- en Pancake Day. 

See you, friendies.

Mis jullie.

Nog 20 daagjes.

xxx

wine tour

Easter braai pictures

Vrienden

Het laatste weekje van onze vakantie is ook weer voorbij gevlogen. Het was iets minder druk dan de eerste week, maar we hebben ook weer leuke en interessante dingen gedaan. 

De week begon voor Tamara is mineur. Ze voelde zich op zondag niet zo goed en op maandag bleek dat ze echt ziek aan het worden was. Charlotte deed op maandag iets samen met Josche van de Zebra en Tamara deed terwijl een tukje. Op maandag werden we om 16u bij Ursula verwacht. Deze vrouw leerden we kennen via een leerkracht (William) van Camps Bay High en ze nodigde ons uit om haar flat te bekijken. Heel wat mensen hier vinden dat we vrij veel betalen in de Zebra en daarom zocht William naar een oplossing. Ursula verhuurt een deeltje van haar huis aan gasten en wij kregen dus de kans om erin te trekken. We gingen dus kijken en we schrokken echt van de luxe. Het zag er allemaal piekfijn uit en we zouden onze eigen badkamer, keuken en terras hebben. Normaal verhuurt ze dit voor een vrij groot bedrag, maar aan ons zou ze vragen wat wij hier in de Zebra betalen. We hebben er lang over nagedacht en de voor-en nadelen afgewogen. Het enige voordeel in Ursula’s huis was de luxe, maar… daarvoor zijn we niet naar Afrika gekomen. De prijs blijft hetzelfde en we zouden er alleen zitten. We zijn ondertussen gewoon geraakt aan de Zebra en hebben er ondertussen al heel wat mensen leren kennen. Het feit dat we geen eigen badkamer of keuken hebben, stoort ons niet, dus we besloten om te blijven. We zijn hier overigens nog maar een kleine vier weken, dus ook niet echt de moeite om te verhuizen.
’s Avonds trokken we met Duitsers Patrick en Josche en Nederlander Stef richting Rafiki’s. Dit is een bar – restaurant hier up the road. Elke maandag kun je hier overheerlijke pizza’s aan halve prijs eten. Je gaat er best niet als je extreem hongerig bent, want je wacht toch wel ’n uurtje op je pizza. 

Op dinsdag zouden we normaal gezien een Sightseeing Tour Bus nemen om de niet-ontdekte stukjes van Kaapstad en omstreken te bezoeken. Aangezien Tamara zich nog zieker voelde dan de dag ervoor besloten we om thuis te blijven. Terwijl Tamara een ‘power and get well soon-nap’ deed, beantwoordde Charlotte haar mailtjes en deed ze nog wat andere dingetjes. Na de middag voelde Tamara zich (door medicijnen van Ursula, pijnstillers van Charlotte, vitaminen van Patrick en homeopathische druppels van Katrin) wat beter en besloten we om nog eens Long Street onveilig te maken. We kochten wat souvenirs en toen we terug kwamen, gingen we samen met Patrick op zoek naar een Afrikaans restaurant. Het was Patrick z’n laatste dag in Cape Town en hij wilde z’n reis in Afrikaanse stijl afsluiten. We gingen dus op zoek naar zo’n restaurant in de Bo Kaap (de buurt met de gekleurde huisgevels). Daarna gingen we nog even naar de Company’s Garden (groot park in centrum Cape Town). ’s Avonds aten we, samen met enkele andere Zebra Crossers in Marco’s Place, African restaurant en genoten we van het live optreden van Afrikaanse muzikanten en zangeressen. Een hele leuke sfeer!

Afscheid van Patrick.

Woensdag was een hele drukke dag. We vertrokken rond 9 uur richting onze eerste winery. Katrin, een Zebra Crossing local, had een auto gehuurd en had een Volkswagen Polo in gedachten. Toen ze echter bij het bedrijf aankwam, bleek dat de verhuurders iets helemaal anders in gedachten hadden. Katrin vroeg heel serieus “Where’s the other part of the car?”. Hiermee bedoelde ze dat de auto net iets te klein leek voor vijf mensen. Anyway, we plooiden ons in de auto en tuften met de luciferdoos naar Stellenbosch. We proefden onze eerste wijnen en kazen en bezochten hierna het leeuwenpark. In dit park zitten leeuwen die mishandeld werden of die illegaal als huisdier in bv. Roemenië werden gehouden. Heel leuk om die dieren van dichtbij te zien. We zagen zowaar de hele leeuwenkoning-tribe. Kiara, Mustafa, Simba … The whole bunch! Daarna reden we verder naar de volgende winery en proefden we opnieuw heel wat lekkere (wij enkel witte) wijnen. Charlotte was delighted toen ze hoorde dat hier de Hanepootwijn geschonken werd. We proefden de witte en rosé Hanepootwijn en waren tevreden. Wat later reden we richting Spier, maar we wilden eerst iets eten. Een van onze gezellen was Stef, een Nederlander, en vandaag bewees hij opnieuw “Dutch people, they never prove you wrong.” Om een lang verhaal kort te maken: hij bekeek enkel de prijzen van de menukaart en besliste op basis hiervan dat hij er niet wou eten; bij een ander (duurder) restaurant aangekomen vroeg hij waar we het goedkoopst konden eten; aangekomen bij het goedkoopste restaurant, haalde hij z’n zak met wortelen uit en begon die nonchalant op het terras te eten, wij betaalden de rest van het bedrag van zijn maaltijd omdat hij geen fooi wou geven en dus niet meer wou geven dan hij hoefde te betalen … We probeerden dit onze pret niet te laten bederven en gingen heel benieuwd naar de cheeta’s in het park kijken. Very nice! Wij wandelden, samen met Katrin, in het park, terwijl de Dutch guy en Daniel,een coole Brit, nogmaals wijn proefden. Na de wijntour gingen we nog naar Signal Hill om de zonsondergang mee te maken. We sloten een lange dag af met het eten van het brood en kaas die we van de wijntour meebrachten.

Donderdag gingen we eindelijk de echte toerist uitgangen. We gingen mee met de City Sightseeing Tour Bus en bezochten de Kirstenbosch Gardens. Dit is een heel groot park dat door alle toeristen bezocht wordt. Opnieuw very nice!
We stapten af in Camps Bay (to see something we haven’t seen yet ;)) en reden weer richting Cape Town city. Het was heel fijn om nog eens buurten te zien die we nog niet gezien hadden. We zijn hier al enkele weken en hebben vooral het centrum van Cape Town en Camps Bay gezien, maar tijdens de tour zagen we dus ook andere en leuke dingen. Real tourists! Terug in Cape Town aangekomen, bezochten we nogmaals de Company’s Garden. ’s Avonds gingen we met enkele locals van de Zebra naar de Pasta Factory. Normaal is vrijdag Pasta Factory day, maar op vrijdag is er een braai in de Zebra, dus moesten we onze Pasta-date vervroegen.Vrijdag was een very lazy day. We spendeerden onze dag vooral in de lounge. We lazen, skypten, praatten en gingen naar Checkers om ons voor te bereiden op de braai. De braai begon rond 17u en was heel gezellig!

Vandaag, zaterdag, was een opnieuw een relaxing day. De voormiddag ging vrij snel voorbij en de namiddag spendeerden we op het strand. Straks gaan we naar Simple Asia en daarna naar de Fat Cactus (cocktail place). ’t Zal ons smaken, na een vermoeiende dag. :)

Nog maar vier weken en we zien jullie opnieuw. We vrezen dat de tijd hier vrij snel voorbij zal gaan en dus zullen we vanaf maandag opnieuw genieten van het schoolleven. Tussendoor zullen we ook nog genieten van alle momenten die we hier in Cape Town mogen beleven.
We zullen het hier echt missen, maar verlangen toch ook wel een beetje naar huis, onze familie, buddies …

See/ hear you soon!
X

easter

Vrolijk Pasen, buddies.

We hebben nu wat meer tijd om een blogberichtje te posten over de afgelopen dagen. Vrijdag was een ontzettende 'busy' day. Niet dus.

Tamara en Robby genoten van hun laatste dagje samen hier in Cape Town. 's Morgens gingen ze wat winkelen in Long Street en bezochten ze het marktje op Green Market Square. In de namiddag gingen ze naar The Waterfront.
Charlotte bleef in The Zebra Crossing en hielp Katrin, één van de locals, met het schilderen van paaseieren voor zondag. ZOO spannend! In Duitsland is dit blijkbaar traditie om hardgekookte eieren te schilderen met eetbare verf zodat je ze nog kunt opeten. We hebben gele, rode, groene, blauwe en paarse eieren. Smakelijk zien ze er niet echt uit.

Zoals elke vrijdag gingen we naar The Pasta Factory, maar het noodlot sloeg toe. Aangezien het Easter Weekend is, was de Pasta Factory volledig volgeboekt. UNBELIEVABLE! Normaal gezien zitten we daar bijna alleen...

Tamara en Robby stonden vroeg op om afscheid te nemen van elkaar. Om 7 uur kwam Jenaine Robby oppikken om terug naar België te vliegen. Traantjes vloeiden.

Zaterdag verliep heel rustig. Na een ochtendshower wachtten we uren op onze Duitse vrienden die heel wat tijd nodig hebben om wakker te worden en zich klaar te maken. Ze zeggen dan dat meisjes veel tijd ndoig hebben. Niets is minder waar!
Uiteindelijk konden we dan toch vertrekken op avontuur: naar de laundromat (wasserette -  stomerij voor studenten Nederlands). 
Toen we terugkwamen, aten we stuutjes en gingen we in de zon zitten. Niet dat we echt konden genieten, want je hebt hier 4 seizoenen op één dag. Zon, een beetje regen, warm, koud, wolken, ... Het lezen werd ons wat te veel dus we took a powernap. Dit is een woord dat we leerden van onze Duitse vriend, Patrick. Je gaat in je bed liggen, valt onmiddellijk in slaap. Je blijft liggen voor een halfuurtje en als je wakker wordt, heb je nog een uurtje nodig om wakker te worden. Een heerlijke invulling van de dag.
's Avonds maakten we overheerlijke spaghettisaus.
Hier in de hostel verblijft een hele vreemde Nederlander. Hij vertelde aan iedereen dat hij pannenkoeken zou maken. Hij vroeg of we er ook eentje wilden. Dit kun je niet weigeren he. Plots stond hij naast ons aan de tafel te kijken naar ons eten en zei hij 'we kunne misgggien een dealtje make..' De gierige Hollander moest, in ruil voor een pannenkoek, een heel bord spaghetti hebben. Typisch Hollands? We sloten een dealtje. Uiteindelijk kregen we één zwartgebakken zeemvel voorgeschoteld. Geen idee hoe hij ons dit durfde aanbieden, but it happened. Hollanders... they never prove you wrong. 

Vanaf negen uur deze morgen konden we paaseitjes zoeken in The Jungle van the Zebra Crossing. We zochten elk naar twee kleine eitjes en één groot paasei. Jamm.
Ook hadden Susan en Katrin aan ons gedacht. Ze kochten konijnenoren voor zichzelf en waren zo vriendelijk om er ook voor ons, the sneaky Belgians, te kopen. Nu worden we verplicht hier de hele dag mee rond te lopen. Bummer. :D

Straks, rond 13 uur is er een Easter Fish braai met groentjes, verse vis, brood, rijst en wijn. Normaal gezien kun je op zondag geen wijn kopen hier in Kaapstad, maar wij, the sneaky Belgians, found our way to the wine. We kijken er al naar uit.

De komende week hebben we nog een lesvrije week. We kunnen genieten van het weer, de stad, de mensen, ... We hebben al enkele plannen, maar die liggen nog niet echt vast. Woensdag gaan we op een wine tour samen met Katrin, Daniel en Stacey. Will be interesting. Ook willen we graag Robben Island bezoeken. Dit doen we waarschijnlijk volgende week vrijdag. The botanic garden in Kirstenbosch zouden we ook graag nog eens bezoeken. Naar het schijnt is dit echt prachtig.

Gisteren telden we eens de dagen die we hier zijn en hoeveel weken we nog hebben. We zijn hier ondertussen al 54 dagen. We kunnen het ons echt niet voorstellen dat we jullie al zo'n lange tijd niet meer gezien hebben. We hebben nu nog vier weken en enkele daagjes te gaan voor we weer naar het (koude?) België terugkeren.
We staan ervan versteld hoe snel de tijd hier voorbij vliegt. We merken dat het leuk zal zijn om weer naar huis te komen, maar dat we zeker met gemengde gevoelens zullen vertrekken. We zijn hier nu al zo'n lange tijd waardoor dit een 'tweede thuis' aan het worden is. Alles hier achterlaten zal ook moeilijk zijn ...

Nu ja, we hebben nog enkele weken om volop te genieten en bij te leren.
We zien jullie snel.

Mis je

x

birthday weekend

Vrienden

In het vorige bericht vertelden we jullie al dat we een leuk weekend tegemoet gingen. We hebben helemaal geen schoolwerk en kunnen dus eens volop genieten van school-vrij weekend.

Zaterdagmiddag gingen we naar Green Market Square, met de taxi. Blijkbaar was dit helemaal niet ver van waar we verblijven, dus wandelden we terug. Niet dat taxi’s duur zijn, maar we moeten toch ook wat denken aan onze conditie, niet? We wandelden wat rond in Kaapstad en op een bepaald moment hoorden we muziek en gezang. We zagen enkele zwarte dames en kinderen dansen en zingen om wat geld te verdienen. Echt heel mooi.

Een weetje: de batterij van de fotocamera is voor de eerste keer leeg. Dit is gek. Na zes weken hebben we hem voor de eerste keer weer moeten opladen.

We keken erg uit naar zondag. Eerst en vooral was het Charlottes verjaardag, maar ook gingen we op stap met Belinda en haar man. We werden in de ochtend opgepikt door Chris, Belinda’s husband, en hij bracht ons naar hun huis in Bellville. Na een uurtje gevuld met thee drinken, vertrokken we richten Stellenbosch. Daar bezochten we het dorpsmuseum en de stad. Echt prachtig. Wat een omgeving. Na de lunch hadden we een lange rit naar Franschhoek. Zoals de naam het zelf zegt, was het een heel Franse omgeving. Toen we door de straten reden, voelde het echt aan alsof we in de Provence waren. Er zijn heel wat wijngaarden en gezellige restaurantjes. Tot slot hadden we nog een laatste stop te gaan; Blaauwbergstrand. Van hier kun je dé mooiste foto’s van de Tafelberg nemen.

Het was een lange en vermoeiende dag, maar wel ontzettend leuk. We amuseerden ons heel goed en zagen heel wat nieuwe en mooie dingen. Toen we terug in de Zebra kwamen, had één van de locals pannenkoeken gemaakt. Waarschijnlijk de beste pannenkoeken die we ooit aten. Normaal gezien wilden we nog uit gaan eten, maar dit is er niet meer van gekomen. We waren doodop na een vermoeiende dag.
Maandagmiddag om 13 uur werden we opgepikt door Sarah en reden we richting Woodstock, naar het huis van Leslie. Ze heeft echt een prachtig huis. Ze had een lunch, curry, gemaakt voor ons beiden, maar ook voor Sarah, Alexa, Janet en Sandy. Het was echt gezellig en ze had heel wat kleine, maar grappige cadeautjes gekocht. Het was een ontzettend gezellige middag, maar kregen wel wat slecht nieuws te horen / zien. Hier in de hostel hebben ze geen weegschaal, dus dachten we dat het goed was ons eens te wegen bij Leslie thuis. Geen strak plan, zo bleek nadien. We wegen, helaas, wat meer dan toen we vertrokken. We have to do some work-out now.
Dinsdag was de laatste dag van het birthday-weekend. School ended earlier en we gingen met enkele leerkrachten naar The Ocean Basket, een seafood restaurant in Kloof Street. We wisten niet wat te verwachten, maar het was echt lekker. Ook was het heel gezellig en leerden we de leerkrachten weer wat beter kennen. Ook was het ‘een batje’ voor ons, aangezien Bryn en William betaalden voor ons. Wat wil je nog meer?
De laatste week op school hield niet echt veel in. We gaven geen echte lessen in deze week, omdat de leerlingen ook niet echt les kregen. Er werd naar films gekeken, spelletjes gespeeld, toetsen werden nogmaals besproken en bepaalde lesonderdelen werden afgewerkt. 
Vrijdag, de laatste dag voor de vakantie, arriveerde Robby, Tamara’s boyf. Charlotte ging alleen naar school terwijl Tamara naar het vliegveld ging. Later kwamen ze allebei naar school. Tussen de middag was er een afscheidslunch voor Claude, iemand van de working staff die terug naar Kongo ging. Na de lunch gingen we met enkele leerkrachten naar The fat Cactus, een cocktailbar dicht bij de Zebra Crossing. Om de week op een goeie manier af te sluiten, zoals elke week, gingen we naar The Pasta Factory met een groepje Zebra-Crossers.
Zaterdagochtend toonden we Robby, Patrick, Daniel en Josche The Old Biscuit Mill. Zij waren daar nog niet geweest en wij wilden graag nog eens gaan. In de namiddag deden we laundry. Boring :D but it needs to be done. Katrin, één van de locals hier, maakte sushi. Dit is hier heel populair en aangezien we dit nog niet geproefd hadden, moesten we dit toch eens proberen. We zijn geen grote fans, maar het was beter dan verwacht.
Op zondag werden we door Sarah en haar boyf. uitgenodigd om mee te gaan naar A Taste Of Cape Town. Hier presenteerden een twintigtal bekende and fancy restaurants hun beste gerechten. Je moest bonnetjes kopen en die kon je dan inruilen voor een kleine portie. Heel speciaal was het niet, maar het was fijn dit toch eens mee te maken en een gerecht van bijvoorbeeld Gordon Ramsey te proeven.

Maandag was work-out day. We zijn zooo trots op onszelf, want we beklommen Table Mountain (niet met the cable car). We gingen samen met Robby, Patrick en Josche. We waren echt blij dat zij mee waren, want wij zouden waarschijnlijk opgegeven hebben. What an achievement. ’s Avonds was helemaal niet druk, we waren doodop.

Dinsdag en woensdag gingen we naar The Wilderness. Dit is een onderdeel van The Garden Route. Tamara en Charlotte namen een duik in the Indian Ocean. Een heel stuk warmer dan the Atlantic Ocean die wij hier hebben in Camps Bay en Clifton. We beseften nadien wel dat de trip een beetje te ver was om in slechts twee dagen te doen. We zaten hoofdzakelijk in de auto, maar hebben toch heel wat mooie dingen gezien. Zo zijn we woensdag naar The Southernmost Point of the African Continent geweest. Het geeft je wel een leuk gevoel om te weten dat je niet meer verder naar het zuiden kunt.

We keken ontzettend uit naar donderdag. Eindelijk zagen we de pinguïns in Simon’s Town and Boulder’s beach. Natuurlijk moesten we hiervoor betalen, maar de beestjes waren echt ontzettend koddig. We hebben er zeker een honderdtal gezien. Van hier reden we verder naar Cape of Good Hope and Cape Point. Voor je echt aankomt bij the most Southern West point of Africa rijd je door een nature reserve. We zagen een buffel, struisvogels, baboons, … Normaal gezien zaten er ook zebra’s, maar die hebben we niet gezien. 

Een toeristenfoto bij het meest gefotografeerde bord uit Zuid-Afrika.

Vrijdag was een luie dag. Tamara en Robby winkelden een beetje en gingen naar The Waterfront. Charlotte hielp Katrin met het schilderen van paaseieren. Heel leuk :D. Robby gaat z’n valies maken, aangezien het morgen D-day (departure-day) is. Vanavond sluiten we een gevulde week weer af met een bezoekje aan The Pasta Factory. Olé.

We weten dat het een heel eind geleden is dat we nog eens iets op de blog schreven. Het is nu eindelijk eens vakantie en we wilden hier toch ook eens van genieten. Enkele weken geleden hadden we nog heel wat tijd om alles in Kaapstad te bezoeken, maar we beseften dat we eigenlijk echt nog niet veel gedaan hadden. De weg van The Zebra Crossing naar Camps Bay kennen we al uit het hoofd. Deze week was echt fijn. Eindelijk konden we eens de echte toerist uithangen.

We zullen nu minder lang wachten om nog wat nieuws te posten. Volgende week is minder gevuld dan deze week. Morgen is het laundry day (again – jek) en woensdag doen we een wine tour. Als dat niet fijn is :D 

we beseffen steeds meer dat we hier echt al een heel eind zijn, waardoor de resterende tijd ontzettend snel voorbij zal gaan. We hebben nu nog een weekje vakantie en daarna nog slechts drie week (en enkele dagen) op school. Time flies here.

We zien en horen jullie snel weer.
Mis je 

“Miss K” en “the short one” groeten jullie

Miss K en the short one, dit is hoe we hier vaak genoemd worden. Even wat uitleg. Leerkrachten en leerlingen die onze naam niet kennen, noemen ons the short and tall one (uitleg is hier niet echt vereist). Door de leerlingen wordt Charlotte Miss of Miss Maeyens genoemd, maar Tamara werd tot voor kort enkel Miss genoemd. Als je denkt aan het woord “knife”, dan kun je wel begrijpen dat niemand de lettercombinatie “kn” kan uitspreken. Daarom wordt Tamara dus Miss K genoemd. 

Miss K met een gigantic muffin van de Old Biscuit Mill.

Anyway, opnieuw een hele drukke, maar weer een fantastische week achter de rug. Deze week stonden we 22 lesuren voor de klas en deden we ook nog heel wat ander werk. Maandag befon, zoals elke maandag, vrij rustig. We gaven elk een les in Grade 10 en namen de klas technology van Dean over. De rest van de tijd spendeerden we aan het voorbereiden van lessen. Na school wandelden we de verplichte wandeling “The Fan Walk”. We vertrokken met het schoolbusje en de helft van de leerkrachten richting Green Market Square. Hier hadden we afgesproken met de gids, die ons tijdens de wandeling enkele historische en interessante weetjes wist te vertellen. De bedoeling van deze wandeling was de volgende: iedereen laten zien hoe veilig het centrum van Cape Town wel is. Met de FIFA World Cup in het vooruitzicht, wordt er enorm veel aan veiligheid en controle gewerkt. Overal in Cape Town bevinden zich security, camera’s en veiligheidsmensen te voet, te paard en te fiets. Voor ons was het een leuke (en ook wel heel warme) ervaring omdat we door deze gelegenheid weer een ongezien stukje van Kaapstad te zien kregen.

Op deze foto's zie je enkele leerkrachten van Camps Bay High School en een muurtekening van Nelson Mandela.

Dinsdag namen we alle lessen van Sarah en enkele van Lindy Kowalski over; woensdag namen we alle lessen van Jessica Morgan en opnieuw enkele van Lindy over. Deze leerkrachten gingen met de meeste leerlingen van Grade 11 naar het Artscape Festival en hielpen we hen door hun klassen over te nemen. In de meeste klassen gaven we effectief les, maar in Grade 11 (thuisblijvers) en Grade 12 hielden we vooral toezicht en begeleidden we hen waar nodig.
Deze twee dagen waren dus vrij druk, which we like!

De rest van de week was ook druk en vooral voor de leerkrachten chaotisch. Ze moesten rekening houden met bepaalde deadlines omdat ze alle toetsen en taken moesten verbeteren, punten ingeven voor het rapport, commentaren schrijven bij elke leerling , commentaren lezen en corrigeren … Wij probeerden zo veel mogelijk te helpen door bv. substitutielessen over te nemen, te helpen met het zoeken naar en corrigeren van grammaticale en –spellingfouten …

Het strijkijzer werd deze week vervangen door de straightner Hilarisch, maar doeltreffend. 

Vrijdag was voor een van ons een superfijne dag. Normaal worden we elke dag opgepikt door Belinda, maar ze liet ons rond 6u30 weten dat een andere leerkracht (Miss Mobsby) ons zou komen halen omdat ze nog wat administratief werk te doen had. Geen probleem, het gebeurt wel eens dat ze ons vroeger ophaalt omdat ze nog wat werk heeft… Eenmaal in de staff room, werd Charlotte overspoelt met verjaardagswensen, verjaardagsliedjes, ballonnen, en cakejes met kaarsjes. Iedereen was superlief! Je 21ste verjaardag is hier een groots event en daarom probeerden ze er ook voor te zorgen dat Charlotte een fijne verjaardag in Zuid-Afrika zal hebben. De school kocht een heel mooi geschenkje: een typisch Afrikaanse armband. Bij dit mooi surpriseke zat ook een kaartje met dit opschrift: 

Liewe Charlotte

Baie geluk met jou mondigwording. Mag al die jare van jou onafhanklikheid en volwassenheid vir jou baie geluk en vreugde bring! Met liefde van almal. By Hoërskool Kampsbaai

Op deze foto zie je Charlotte met haar cakejes (let op het opschrift). Super!

We hebben ons aan ons strak plan kunnen houden! We deden al ons schoolwerk elke dag na school, dus hebben we eigenlijk niets meer te doen. Ons portfolio is aangevuld, lessen voorbereid … We hebben een heel leuk weekend in het vooruitzicht. Vanmiddag gaan we nog eens terug naar de plaats die we op maandag met de school bezochten. Vanavond is het jammer genoeg laundry time, maar een man’s got to do what a man’s got to do. Morgen vertrekken we al vrij vroeg naar Stellenbosch, Franschhoek en Blauwberg. We gaan samen met Belinda en haar man op stap, we kregen deze dag trouwens als cadeau van de school aangeboden. School pays omdat ze op die manier hun dank voor al ons werk willen tonen. Maandag is een feestdag (en dus een vrije schooldag) en worden we rond 13u bij Leslie verwacht. Sarah komt ons ophalen en dan rijden we dus richting Woodstock voor een lunch die Leslie zal bereiden (voor de verjaardag van Charlotte).
De voorbije dagen en bepaalde momenten staan in het teken van Charlottes verjaardag, maar Tamara geniet ervan, gunt Charlotte alle aandacht en wensen en vindt het superlief wat iedereen doet voor deze gelegenheid. Wieder zien echt buddies é.

We kijken echt uit naar dit weekend en vinden het overigens jammer dat er voorlopig nog maar één schoolweek op ons staat te wachten. We genieten met volle teugen.

Tot snel. We brengen jullie op de hoogte van ons (verjaardags/ verlengd)weekend

We missen iedereen enorm! 

The Old Biscuit Mill

Elk zienen dag ..

Weer eens een drukke, maar o zo leuke week achter de rug. We hebben heel wat te doen, maar vonden nu toch wat tijd om jullie weer wat op de hoogte te brengen van onze avonturen hier in Zuid-Afrika. We zouden graag wat vaker willen bloggen, maar we vinden hier niet altijd tijd voor. 

Zoals jullie in ons vorig bericht konden lezen, gingen we zaterdagmiddag een beetje winkelen in Long Street. We zagen en kochten enkele leuke dingen. Plots hoorden we heel wat lawaai en zagen we dat enkele straten afgezet waren. We hoorden al eens dat Kaapstad ‘de hoofdstad van de holebi’s’ was en dat werd ons die middag meer dan duidelijk. Enkele honderden gays kwamen op voor hun eigen rechten met spandoeken, vlaggen, affiches, ... maar vooral heel veel lawaai.
Zondagochtend waren we helaas weer eens vroeg wakker en werkten we nog wat aan onze lessen voor de komende week. Daarna belden we een Rikkis die ons richting Clifton beach (nummer4) bracht. We spendeerden daar enkele uurtjes, bakkend in de zon en afkoelend in de (veel te) koude zee. ’s Avonds bleek weer eens dat we tomaatjes, kreeftjes, … kortom totally sunburnt waren! Op onze terugweg werden we opgebeld een van de leerkrachten die ons uitnodigde om ’s avonds nog iets te komen drinken op het strand van Camps Bay. Hij had enkele vrienden uitgenodigd, waaronder ook een bezoekende Nederlander met wie we nog eens een Nederlands gesprek konden voeren. Rond een uur of 9 werden we naar huis gebracht. Het was zo ontzettend warm dat we nog tot 1 uur buiten zaten en praten met enkele locals van de Zebra. Way too hot to sleep!

Op maandag gaven we enkele lesjes Engels en op school was er naast de Pregnancy Awareness Week ook een actie ten voordele van kanker. Enkele leerkrachten en leerlingen schoren hun haar af en betaalden hiervoor 10 Rand (1 euro). Wij hielpen met het scheren van haar en het ontvangen van het geld (dit deden we uiteindelijk elke pauze in de hele week, behalve op woensdag). We voelden goed dat we de vorige nacht laat in bed kropen.

Na school kropen we toch snel even in bed om een ‘tukkie’ te doen. We werden gewekt door Marc, een Zuid-Afrikaanse regisseur en producer, die in The Zebra Crossing woont. Hij nodigde ons uit voor onze eerste braai (bbq). We stelden samen met enkele andere bewoners een boodschappenlijstje op en trokken met z’n allen naar de winkel. Echte genlemen hier. Wij, de meisjes, droegen de zakken. Het eten was wel heel lekker en er heerste een gezellige, Afrikaanse sfeer. Nog steeds zijn we niet echt een grote fan van de famous Boerewors.

Dinsdag was, onverwacht, ook een speciale dag voor ons. Een van de leerkrachten, Bryn O’ Reilly, vroeg ons om een les Life Orientation (Leefsleutels) van hem over te nemen omdat hij zich heel ziek voelde. Hij zou de les zelf nog een keer in Grade 8 geven en daarna namen wij een andere Grade 8 van hem over. In de les die we van hem mee volgden, zagen we hoe hij de tekst over de ideale man/ vrouw behandelde en zo hadden wij ook een idee hoe wij dat in de volgende les konden doen. We kenden hem nog niet zo heel goed, maar in dit uurtje leerden we heel wat over zijn persoonlijk (liefdes)leven. Hij was heel open over zijn eigen ervaringen, waardoor de leerlingen ook automatisch veel meer vertelden. Het valt ons op dat iedereen, leerlingen en leerkrachten, heel open zijn tegenover ons en elkaar. Ze vertellen ons dingen over hun eigen liefdesleven, echtelijke ruzies, financiële toestand, ziektes, … Het uur dat wij gaven verliep vrij vlot en was eigenlijk nog leuk om te doen. Voor ons voelde het niet echt aan alsof we Life Orientation gaven, omdat het even goed een tekst kon zijn die we in een les Engels bespraken. Voor ons was het ook een leuke afwisseling aangezien we in de lessen Engels vooral poëzie en taallessen geven. We vroegen dan ook aan Bryn of het mogelijk was om vaker eens een les Life Orientation te geven. “Yeah, that’s no problem,” he said.

Op woensdag gingen we in plaats van naar Camps Bay High School naar Camps Bay Primary School. Om 7u45 hadden we een afspraak met de directeur, Stuart Collier. Hij is een oud-leerkracht van Camps Bay High en werkt nu al een tijdje als directeur in de lagere school. Gedurende deze gevulde dag bezochten we Grade 3, Grade 6 en Grade 7. Grade 7 loopt gelijk met het eerste jaar secundair onderwijs in België. In Zuid-Afrika lopen de leerlingen 7 jaar school in de lagere school en slechts 5 jaar in de middelbare school. We wilden deze school heel graag eens bezoeken omdat we benieuwd waren naar de manier waarop lager onderwijs georganiseerd wordt en hoe de lessen Engels aangebracht worden. Het was een hele interessante ervaring! Naast de lessen Engels zagen we ook enkele lessen Afrikaans, Xhosa, natuurwetenschappen en wiskunde. Ook in deze school viel het ons op dat de leerkrachten geen aandacht besteden aan creatieve instappen of inductief werken.
Een hele boeiende ervaring, maar aan het einde van de dag beseften we nogmaals dat wij meer weggelegd zijn voor het secundair en dat we echt “met ons gat in de boter” gevallen zijn als het op onze collega’s in Camps Bay High School aankomt.  

Vorige week gaven we in de klassen van Leslie en Sarah de twee lessen over de Romantics en Ozymandias van Percy Byssche Shelley. Deze week vroegen Jessica en Kelly of we diezelfde lessen in hun klassen van Grade 12 wilden geven. Ze zitten een beetje achterop en omdat Leslie en Sarah tevreden waren over onze lessen, vertrouwden ze ons dit moeilijkere gedicht toe. De eerste les verliep opnieuw vlot, maar de leerlingen waren duidelijk minder op de hoogte van literatuur en belangrijke periodes in de geschiedenis. Ondanks dit was het opnieuw leuk om deze lessen te geven aan deze jongvolwassenen. De leerlingen zijn zo geïnteresseerd en dat maakt het echt leuk om les te geven!
Later op de dag gaven we opnieuw een les poetry. Deze keer kwam Shall I Compare Thee to a summer’s day van Shakespeare aan bod. Opnieuw hadden we twee lesuren om dit gedicht te bespreken, dus begonnen we met het herhalen van enkele belangrijke feiten uit het leven van Shakespeare en bekeken we de Shakespearean of Elizabethan sonnet en Petrarchan of Italian sonnet.
Heel wat leerkrachten waren afwezig en we namen een andere les van Kelly over. In haar grade 11 - klas zijn de leerlingen bezig met de orals over de alledaagse of banale dingen. De leerlingen moesten de oorsprong en geschiedenis van iets heel banaals (things that you take for granted) onderzoeken. In deze les moesten ze hun research aan de klas voorstellen en hun presentatie ondersteunen met visual aids. Heel wat leerlingen kwamen met toffe dingen voor de klas, bv. toiletpapier, Barbie, de dagen van de maand, tandenfee, de beha… Omdat we ondertussen al heel vaak orals beoordeeld hebben, was het ook geen probleem om de presentaties van de leerlingen met een rubric te evalueren.

We begonnen vrijdag met het overnemen van de les technology van Dean Cottle in Grade 9. We gaven niet echt les, maar de leerlingen hadden een taak en wij hielpen en begeleidden waar we konden. Het tweede lesuur gingen we verder met het gedicht Shall I Compare Thee… van Shakespeare. Op donderdag bespraken we de soorten sonnetten en nu bekeken we beide sonnetten en bespraken we de taal en inhoud aan de hand van een zelf opgesteld werkblad.
Het uur daarna stonden we in Grade 12 en bespraken we het gedicht Ozymandias. Dit werd opnieuw een interessante ervaring en omdat we deze les al eens gegeven hadden, verliep het bespreken van dit moeilijkere gedicht ook nog vlotter dan vorige week.
We beoordeelden en observeerden ook nog enkele orals van de leerlingen uit grade 11.
Tussendoor hielpen we Leslie met het verbeteren van de Grade 8 Literature tests en de Grade 8 essays. We namen deze essays en toetsen ook mee naar huis om er dit weekend nog wat aan te werken. De punten van de leerlingen moeten maandag binnengebracht worden en dus is het een hele drukke periode voor de leerkrachten.
Het laatste uur van de dag hadden we een vakvergadering Engels en hier werd onder meer besproken wat wij volgende week zullen geven. 

Vrijdag = Pasta Factory-dag! Olé. Weer eens was het een geslaagde afsluiter van een drukke week. We gingen weer enkele minuten voor 19 uur binnen, nog net op tijd voor het Happy Hour. Als je een glaasje wijn bestelt, krijg je nog een glaasje gratis. Just what we need after a busy week! Ook vergaten ze ons dessert op de rekening te zetten, they are too kind, you know. 

Vanmorgen was het weer vroeg dag. We werden opgepikt door Sarah om naar The Old Biscuit Mill te gaan. Dit is een vervallen opslagplaats in Woodstock die nu volledig vernieuwd is en gebruikt wordt als marktplaats. Elke zaterdagochtend kun je daar vanalles kopen, proeven, … Heel wat mensen komen hier naartoe gewoon om dit eens gezien en meegemaakt te hebben. Je kunt hier ook ontbijten. We stierven van de honger en deden ons tegoed aan een GIANT pannenkoek met choco, banaan, walnoten, karamel and whipped cream. LEKKEEEERR!
Op de terugweg toonde Sarah ons nog enkele mooie kantjes van Kaapstad, namelijk de prachtig gekleurde huisjes in de Bo-Kaap. Ze vertelde ons dat dit typische moslimhuisjes hier in Kaapstad zijn. Ze schilderden hun huisjes in die felle kleuren om zich af te zetten tegen de Apartheid en die traditie blijft nu nog steeds bestaan.

Sarah bracht ons rond 12 uur weer naar huis, want ze had nog wat marking te doen. Ook op ons ligt nog steeds een stapeltje grade 8 – essays te wachten…

Morgen zullen we waarschijnlijk niet ver weg kunnen gaan. Er is hier de wereldberoemde Argus Cycling Tour rond de Peninsula van de Western Cape. We hoorden al van heel wat leerkrachten dat dit een groots evenement is en dat mensen van all over the world naar hier komen om dit mee te maken of om zelf deel te nemen. Zelfs Lance Armstrong is een van de deelnemers dit jaar en vorig jaar deed onder andere Matt Damon mee aan de tour. Wie weet wie we tegen het lijf lopen morgen… 

Zoals jullie zien, hebben we niet echt veel tijd om veel Kaapstad te zien. Jammer genoeg, maar we amuseren ons hier echt. We denken vaak aan iedereen daar thuis, jullie lezertjes, maar genieten van elke dag die we hier beleven. De tijd gaat echt ontzettend snel. We beseffen nauwelijks dat we al 5 weken van huis weg zijn.
We hebben nu nog twee schoolweken te gaan, daarna hebben we twee weekjes waarin we gelukkig wat meer dan enkel Tamboerskloof en Camps Bay kunnen zien. We hebben al enkele plannen. Na die vakantie hebben we nog slechts drie weekjes te gaan. Time flies.

See and hear you soon, brother from another mother.

Miss you

Voorlopig de laatste foto's!

Laundry day = onderbroeken drogen aan ons raam.


Washandjes drogen!


THE PASTA FACTORY!!!


Long Street.


Mama Africa in Long Street!

Nog meer foto's!

Onze drukke agenda!


Staff room. Keep it tidy! :)


Still white, now red!


Tourists in Camps Bay.


Tourists in Camps Bay.