Molo (‘hallo’ in Xhosa)

We vertelden jullie vorige week over het weekend dat ons te wachten stond. Het was opnieuw een very nice weekend waarin we genoten hebben van onze tijd hier in Cape Town. 
Het weekend begon, of course, met een Pasta Factory-bezoek en daarna gingen we nog even een cocktailtje drinken in Rick’s Bar. Zaterdagochtend brachten we onze tijd, samen met de Zebra locals Mary en Katrin, door in de Old Biscuit Mill. We vertelden jullie al over dit gezellig Woodstock-marktje dat enkel op zaterdagochtend gehouden wordt. Het was opnieuw heel fijn om er tussen de kraampjes en mensen rond te lopen.

Na ons bezoek aan de Mill, gingen we nog eens, samen met Josche (een andere Zebra local), naar The Waterfront. We bezochten wat winkels en boekten eindelijk (!) ons ticket voor Robben Island. We wilden deze plaats al weken terug bezoeken, maar er kwam telkens iets tussen of de tickets waren uitverkocht. ‘s Avonds hadden we een kaas-, brood- en wijnavond in de Zebra Crossing en zo sloten we deze drukke dag af.

Den Anker, een Belgisch restaurant in hartje Cape Town.

Zondagochtend stond, jammer genoeg, weer in het teken van laundry. It needs to be done, maar exciting kun je het niet echt noemen. ‘s Namiddags werden er pannenkoeken gebakken, m.a.w. opnieuw een Pancake Day. Heel wat locals waren van de partij en het werd een fijne avond. De rest van de dag werkten we voor school.

De komende week zouden we een hele week voor een Grade 12-klas staan en dus hadden we het weekend nodig om de wat moeilijkere lessen voor te bereiden.

Op maandag gaven we onze eerste les over de Modern period. We introduceerden de literiare periode en gaven wat informatie over enkele belangrijke dichters. 
‘s Ochtends, in de staff meeting, stelde Charlotte onze uitnodiging voor. Over anderhalve week willen we samen met de leerkrachten van Camps Bay High iets gaan eten in de Pasta Factory (where else?!) en dus moesten we hen dit voorleggen. We waren allebei vrij (lees: heel!!) zenuwachtig om hen dit te vragen (you never know dat er niemand wil komen :D ), maar gelukkig kregen we veel reactie. We hingen een ‘Belgian Farewell Dinner’-lijst aan het prikbord en ondertussen zijn we al met een twintigtal. NICE!
Deze week hebben we ook elke dag een oral (mondelinge presentatie) gevolgd en beoordeeld. Mondelinge taalvaardigheid is hier de belangrijkste skill en dus moeten de leerlingen heel vaak iets voor de klas komen doen of vertellen. We krijgen hier telkens de kans om hen, samen met hun leerkracht, te evalueren. Aangezien we dit in Belgie niet vaak doen, hadden we nauwelijks ervaring met het evalueren van zulke presentaties. Ondertussen hebben we dit hier al een paar keer gedaan en weten we ook beter waarop we moeten letten en hoe we punten moeten geven.

Op maandagavond gingen we, samen met Daniel, Ryan, Katrin en Mary, naar The Ocean Basket (een plaatselijk visrestaurant).  

Dinsdag gaven we geen les, maar volgden we wel de poetry lesson in Grade 12, beoordeelden we een oral en werkten we aan de les voor woensdag.
Jessica, leerkracht van een van de Grade 12’s, vertrok op woensdagochtend op Grade 10 Camp en dus stond Tamara er alleen voor. Charlotte gaf les in de klas van Leslie en ondanks het feit dat Leslie wel op school was, stond Charlotte er ook alleen voor. In Belgie hebben we nooit veel kansen gekregen om onze lessen alleen aan de leerlingen te geven (aangezien de mentoren altijd achteraan de klas zaten) en dus vinden we het wel goed dat we hier wel vrij gelaten worden. De leerkrachten hebben ons aan het werk gezien en vertrouwen ons hun klassen toe.  
De lessen die we in Grade 12 gaven, waren niet gemakkelijk. We bespraken gedichten uit de Modern period en die zijn niet te onderschatten. Het is wel fijn om les te geven aan de matrics (oudste leerlingen) omdat je veel meer respons krijgt dan in een Grade 8. We bereidden onze poetry lessons telkens goed voor en gelukkig verliepen de lessen vrij vlot. 
Op woensdag, donderdag en vrijdag stonden we dus telkens in een matric-klas en beoordeelden we enkele orals. Daarnaast keken we ook, samen met Grade 11, naar The Truman Show. Hier op school zijn films vrij belangrijk. Ze gebruiken ze om een Shakespeare play te visualiseren, om een film review te schrijven, om rollenspellen op te voeren, om orals voor te bereiden ... 

Aangezien heel wat leerkrachten op Grade 10 Camp zijn, is er heel veel vervanging nodig. Naast de uren Engels van Jessica van de voorbije drie dagen, namen we vandaag ook een les van Lindy, Grade 8, over.
We hebben niet zo veel lessen moeten voorbereiden, maar omdat de lessen die we gaven vrij moeilijk waren, waren we blij dat we wat tijd hadden. Na school was er zeker tijd om te ontspannen, maar we spendeerden ook wat tijd aan het bekijken van onze lessen.

Deze week namen we afscheid van Daniel en Ryan. Deze twee locals gingen ofwel aan het werk ofwel keerden ze terug naar huis. We’ll miss them.

Gisterenavond hielden we een korte fotoshoot met Katrin en Ryan. The guy is hilarious.

Dit weekend wordt een nice en lang weekend. Maandag is een vrije schooldag en dinsdag is een feestdag. Morgen gaan we eindelijk naar Robben Island en ’s namiddags is er The Zebra Crossing Carnaval. Zondag wordt waarschijnlijk weer laundry day, maar voor de rest van de dag hebben we nog niet echt plannen. Maandag is het de verjaardag van Katrin en dat zullen we, samen met enkele andere locals, vieren. Cake, casino, bowling, Top of the Ritz restaurant .. Will be fun!
We houden jullie op de hoogte!

Nog een kleine twee weken en we zijn weer in het land.

Tot snel.

We missen jullie. X

interhouse-plays

Vrienden

Deze week is opnieuw voorbij gevlogen, maar was net iets minder boeiend dan de voorbije weken. Toen we maandag op school kwamen en het overzicht van dit trimester bekeken, merkten we onmiddellijk dat er deze week van lesgeven nauwelijks sprake zou zijn. De leerkrachten moesten enkele dingen van vorig trimester afwerken, de leerlingen keken naar een film, projecten werden uitgelegd … Wij konden de eerste drie dagen geen les geven, maar moesten wel op school aanwezig zijn. We maakten van deze gelegenheid gebruik om wat werk voor de KHBO te verzetten. Aangezien we nog heel wat werk hadden, hebben we ons zeker niet verveeld, maar we vonden het toch jammer dat we niet voor de klas konden staan. Ons portfolio werd aangevuld en we hebben ondertussen al een lijvig document! We houden elke dag ons dagboek en ons lesoverzicht bij, maar we moeten ook een groot deel over de stageschool uitwerken. Tussendoor volgden we een les, keken we mee naar de film voor de film study, namen we de les van een zieke leerkracht over … Een productieve week, maar zoals gezegd, net iets minder boeiend. 

Gisteren (donderdag) gaven we onze eerste en enige (grammar) les van deze week in Grade 8 en daarna werkten we wat aan onze lessen voor volgende week. Tijdens de les zette Tamara één leerling uit de les, Charlotte zette er twee leerlingen uit. Strakke les! De Grades 8 zijn niet altijd even gemakkelijk, maar de rest van de les verliep vrij vlot! Vanaf maandag staan we elke dag in Grade 12 en geven we (moeilijke) interesting modernist’s poetry. Dit vraagt veel voorbereiding, dus we waren wel blij dat we dit op school konden doen en vragen konden stellen indien nodig. 

Volgende week is overigens onze laatste volledige lesweek. De week daarna begint met twee vrije dagen en dus telt die week maar drie dagen. De week die hierop volgt is departure week.

Gisterenavond waren we aanwezig op de Interhouse Plays. Vandaag en gisteren worden hier op school, na de lesuren (19 uur), de ‘Interhouse plays’ gehouden. De ‘Interhouse plays’ is een toneelwedstrijd tussen de verschillende kleuren (houses) die over de grades heen lopen. Alles grades worden verdeeld in deze zes kleuren: groen, blauw, paars, geel, oranje en rood. De kleurgroepen lopen dus over de grades heen. Vandaag treden drie kleuren en morgen drie kleuren op. 

Wij waren vandaag aanwezig zijn en hielpen waar nodig. De leerlingen moesten in de hall gebracht worden en wij begeleidden de leerlingen en ouders in de zaal. Tijdens de plays moesten wij ervoor zorgen dat de leerlingen stil bleven, niet stoorden en op hun stoel bleven zitten. We hebben onszelf nuttig gemaakt, maar genoten ook van de optredens van blue house, green house en purple house. De leerlingen die tot een bepaald kleur behoren, zijn leerlingen van grade 8 tot grade 12 en dus zagen we alle jaren optreden. Het was heel fijn om te zien hoe de houses concurreren en streven naar de prijs. Ze zetten allemaal hun beste drama-beentje voor en gaven het beste van zichzelf tijdens de optredens.

Vandaag gingen we niet naar school. Voor de paasvakantie vroegen we aan Dave of we de Township Tour mochten doen. We hadden dit ook in onze vakantie kunnen doen, maar de tour vermeldde een bezoek aan een school, dus wilden we dit in een schoolweek doen. Omdat we een rustige week op school hadden, was het vandaag zo ver.

We werden rond 9 uur (Afrikaanse tijd equals 9.15 uur) opgepikt en vertrokken richting het District Six museum. District Six is een buurt waar vroeger enkel zwarten leefden, maar die tijdens het Apartheidsregime uit hun buurt werden gezet. Het werd een ‘whites only area’ en dus waren de zwarten niet meer welkom. Op dit moment is de area weer in bloei en bezoeken heel wat mensen het museum om te zien hoe het vroeger was en hoe de zwarten behandeld werden.

Daarna vertrokken we naar de eerste Township, de oudste in de Western Cape, Langa. Hier maakten we kennis met een local tour guide die ons rondleidde in de buurt. Hij toonde ons zijn eigen ‘huis’. Dit was een kamertje van 3 op 3 meter en waar ze normaal met 15 mensen leven. In hun kamer stonden twee bedden die tot twee families behoorden. Elke familie betaalt R20 per bed/ per maand (dit komt overeen met € 2 per maand, which is crazy).

Daarna gingen we naar een ander huis in de Township. In de Townships worden sommige huizen gerenoveerd en dit huis zag er dus wat beter uit. Het is gek hoe groot het verschil tussen verschillende huizen in de Townships is. Containers staan naar het ‘Beverly Hills van Langa’ en daarnaast staan opnieuw bouwvallige krotjes (the informal settlements).
We bezochten de plaatselijke healer (shabeen) en de plaatselijke brouwer. Bij die laatste proefden we Afrikaans bier dat in een emmer geserveerd wordt. Je zet de emmer aan je lippen, valt bijna omver van de stank en moet dan nog, beleefdheidsgewijs, een slokje nemen. 
We ontmoetten de schattigste African kids ooit. Ze kwamen op ons afgelopen en we moeten hen overal ronddraaien, met hen spelen …
Hierna reden we door twee andere Townships richting Khayelitsha, de grootste in de Western Cape (anderhalf miljoen inwoners).
Hier bezochten we Vicky’s Bed & Breakfast en de Masakheni Fox Educare, dit is een crèche en een klein schooltje voor kleuters. How cute can you be?!  

We zijn heel blij dat we deze tour hebben kunnen doen. We vreesden dat we ons als bezoekers in een zoo zouden voelen, maar gelukkig was dit niet het geval. De mensen spreken graag over hun situatie en bedanken je omdat je hen komt opzoeken. 

  Het weekend kan beginnen. We starten, traditiegewijs, met een bezoek aan de Pasta Factory. Morgen gaan we nog eens naar The Old Biscuit Mill en houden we morgenavond een kaas-, brood- en wijnavond. Zondag is Laundy- en Pancake Day. 

See you, friendies.

Mis jullie.

Nog 20 daagjes.

xxx

wine tour

Easter braai pictures

Vrienden

Het laatste weekje van onze vakantie is ook weer voorbij gevlogen. Het was iets minder druk dan de eerste week, maar we hebben ook weer leuke en interessante dingen gedaan. 

De week begon voor Tamara is mineur. Ze voelde zich op zondag niet zo goed en op maandag bleek dat ze echt ziek aan het worden was. Charlotte deed op maandag iets samen met Josche van de Zebra en Tamara deed terwijl een tukje. Op maandag werden we om 16u bij Ursula verwacht. Deze vrouw leerden we kennen via een leerkracht (William) van Camps Bay High en ze nodigde ons uit om haar flat te bekijken. Heel wat mensen hier vinden dat we vrij veel betalen in de Zebra en daarom zocht William naar een oplossing. Ursula verhuurt een deeltje van haar huis aan gasten en wij kregen dus de kans om erin te trekken. We gingen dus kijken en we schrokken echt van de luxe. Het zag er allemaal piekfijn uit en we zouden onze eigen badkamer, keuken en terras hebben. Normaal verhuurt ze dit voor een vrij groot bedrag, maar aan ons zou ze vragen wat wij hier in de Zebra betalen. We hebben er lang over nagedacht en de voor-en nadelen afgewogen. Het enige voordeel in Ursula’s huis was de luxe, maar… daarvoor zijn we niet naar Afrika gekomen. De prijs blijft hetzelfde en we zouden er alleen zitten. We zijn ondertussen gewoon geraakt aan de Zebra en hebben er ondertussen al heel wat mensen leren kennen. Het feit dat we geen eigen badkamer of keuken hebben, stoort ons niet, dus we besloten om te blijven. We zijn hier overigens nog maar een kleine vier weken, dus ook niet echt de moeite om te verhuizen.
’s Avonds trokken we met Duitsers Patrick en Josche en Nederlander Stef richting Rafiki’s. Dit is een bar – restaurant hier up the road. Elke maandag kun je hier overheerlijke pizza’s aan halve prijs eten. Je gaat er best niet als je extreem hongerig bent, want je wacht toch wel ’n uurtje op je pizza. 

Op dinsdag zouden we normaal gezien een Sightseeing Tour Bus nemen om de niet-ontdekte stukjes van Kaapstad en omstreken te bezoeken. Aangezien Tamara zich nog zieker voelde dan de dag ervoor besloten we om thuis te blijven. Terwijl Tamara een ‘power and get well soon-nap’ deed, beantwoordde Charlotte haar mailtjes en deed ze nog wat andere dingetjes. Na de middag voelde Tamara zich (door medicijnen van Ursula, pijnstillers van Charlotte, vitaminen van Patrick en homeopathische druppels van Katrin) wat beter en besloten we om nog eens Long Street onveilig te maken. We kochten wat souvenirs en toen we terug kwamen, gingen we samen met Patrick op zoek naar een Afrikaans restaurant. Het was Patrick z’n laatste dag in Cape Town en hij wilde z’n reis in Afrikaanse stijl afsluiten. We gingen dus op zoek naar zo’n restaurant in de Bo Kaap (de buurt met de gekleurde huisgevels). Daarna gingen we nog even naar de Company’s Garden (groot park in centrum Cape Town). ’s Avonds aten we, samen met enkele andere Zebra Crossers in Marco’s Place, African restaurant en genoten we van het live optreden van Afrikaanse muzikanten en zangeressen. Een hele leuke sfeer!

Afscheid van Patrick.

Woensdag was een hele drukke dag. We vertrokken rond 9 uur richting onze eerste winery. Katrin, een Zebra Crossing local, had een auto gehuurd en had een Volkswagen Polo in gedachten. Toen ze echter bij het bedrijf aankwam, bleek dat de verhuurders iets helemaal anders in gedachten hadden. Katrin vroeg heel serieus “Where’s the other part of the car?”. Hiermee bedoelde ze dat de auto net iets te klein leek voor vijf mensen. Anyway, we plooiden ons in de auto en tuften met de luciferdoos naar Stellenbosch. We proefden onze eerste wijnen en kazen en bezochten hierna het leeuwenpark. In dit park zitten leeuwen die mishandeld werden of die illegaal als huisdier in bv. Roemenië werden gehouden. Heel leuk om die dieren van dichtbij te zien. We zagen zowaar de hele leeuwenkoning-tribe. Kiara, Mustafa, Simba … The whole bunch! Daarna reden we verder naar de volgende winery en proefden we opnieuw heel wat lekkere (wij enkel witte) wijnen. Charlotte was delighted toen ze hoorde dat hier de Hanepootwijn geschonken werd. We proefden de witte en rosé Hanepootwijn en waren tevreden. Wat later reden we richting Spier, maar we wilden eerst iets eten. Een van onze gezellen was Stef, een Nederlander, en vandaag bewees hij opnieuw “Dutch people, they never prove you wrong.” Om een lang verhaal kort te maken: hij bekeek enkel de prijzen van de menukaart en besliste op basis hiervan dat hij er niet wou eten; bij een ander (duurder) restaurant aangekomen vroeg hij waar we het goedkoopst konden eten; aangekomen bij het goedkoopste restaurant, haalde hij z’n zak met wortelen uit en begon die nonchalant op het terras te eten, wij betaalden de rest van het bedrag van zijn maaltijd omdat hij geen fooi wou geven en dus niet meer wou geven dan hij hoefde te betalen … We probeerden dit onze pret niet te laten bederven en gingen heel benieuwd naar de cheeta’s in het park kijken. Very nice! Wij wandelden, samen met Katrin, in het park, terwijl de Dutch guy en Daniel,een coole Brit, nogmaals wijn proefden. Na de wijntour gingen we nog naar Signal Hill om de zonsondergang mee te maken. We sloten een lange dag af met het eten van het brood en kaas die we van de wijntour meebrachten.

Donderdag gingen we eindelijk de echte toerist uitgangen. We gingen mee met de City Sightseeing Tour Bus en bezochten de Kirstenbosch Gardens. Dit is een heel groot park dat door alle toeristen bezocht wordt. Opnieuw very nice!
We stapten af in Camps Bay (to see something we haven’t seen yet ;)) en reden weer richting Cape Town city. Het was heel fijn om nog eens buurten te zien die we nog niet gezien hadden. We zijn hier al enkele weken en hebben vooral het centrum van Cape Town en Camps Bay gezien, maar tijdens de tour zagen we dus ook andere en leuke dingen. Real tourists! Terug in Cape Town aangekomen, bezochten we nogmaals de Company’s Garden. ’s Avonds gingen we met enkele locals van de Zebra naar de Pasta Factory. Normaal is vrijdag Pasta Factory day, maar op vrijdag is er een braai in de Zebra, dus moesten we onze Pasta-date vervroegen.Vrijdag was een very lazy day. We spendeerden onze dag vooral in de lounge. We lazen, skypten, praatten en gingen naar Checkers om ons voor te bereiden op de braai. De braai begon rond 17u en was heel gezellig!

Vandaag, zaterdag, was een opnieuw een relaxing day. De voormiddag ging vrij snel voorbij en de namiddag spendeerden we op het strand. Straks gaan we naar Simple Asia en daarna naar de Fat Cactus (cocktail place). ’t Zal ons smaken, na een vermoeiende dag. :)

Nog maar vier weken en we zien jullie opnieuw. We vrezen dat de tijd hier vrij snel voorbij zal gaan en dus zullen we vanaf maandag opnieuw genieten van het schoolleven. Tussendoor zullen we ook nog genieten van alle momenten die we hier in Cape Town mogen beleven.
We zullen het hier echt missen, maar verlangen toch ook wel een beetje naar huis, onze familie, buddies …

See/ hear you soon!
X

easter

Vrolijk Pasen, buddies.

We hebben nu wat meer tijd om een blogberichtje te posten over de afgelopen dagen. Vrijdag was een ontzettende 'busy' day. Niet dus.

Tamara en Robby genoten van hun laatste dagje samen hier in Cape Town. 's Morgens gingen ze wat winkelen in Long Street en bezochten ze het marktje op Green Market Square. In de namiddag gingen ze naar The Waterfront.
Charlotte bleef in The Zebra Crossing en hielp Katrin, één van de locals, met het schilderen van paaseieren voor zondag. ZOO spannend! In Duitsland is dit blijkbaar traditie om hardgekookte eieren te schilderen met eetbare verf zodat je ze nog kunt opeten. We hebben gele, rode, groene, blauwe en paarse eieren. Smakelijk zien ze er niet echt uit.

Zoals elke vrijdag gingen we naar The Pasta Factory, maar het noodlot sloeg toe. Aangezien het Easter Weekend is, was de Pasta Factory volledig volgeboekt. UNBELIEVABLE! Normaal gezien zitten we daar bijna alleen...

Tamara en Robby stonden vroeg op om afscheid te nemen van elkaar. Om 7 uur kwam Jenaine Robby oppikken om terug naar België te vliegen. Traantjes vloeiden.

Zaterdag verliep heel rustig. Na een ochtendshower wachtten we uren op onze Duitse vrienden die heel wat tijd nodig hebben om wakker te worden en zich klaar te maken. Ze zeggen dan dat meisjes veel tijd ndoig hebben. Niets is minder waar!
Uiteindelijk konden we dan toch vertrekken op avontuur: naar de laundromat (wasserette -  stomerij voor studenten Nederlands). 
Toen we terugkwamen, aten we stuutjes en gingen we in de zon zitten. Niet dat we echt konden genieten, want je hebt hier 4 seizoenen op één dag. Zon, een beetje regen, warm, koud, wolken, ... Het lezen werd ons wat te veel dus we took a powernap. Dit is een woord dat we leerden van onze Duitse vriend, Patrick. Je gaat in je bed liggen, valt onmiddellijk in slaap. Je blijft liggen voor een halfuurtje en als je wakker wordt, heb je nog een uurtje nodig om wakker te worden. Een heerlijke invulling van de dag.
's Avonds maakten we overheerlijke spaghettisaus.
Hier in de hostel verblijft een hele vreemde Nederlander. Hij vertelde aan iedereen dat hij pannenkoeken zou maken. Hij vroeg of we er ook eentje wilden. Dit kun je niet weigeren he. Plots stond hij naast ons aan de tafel te kijken naar ons eten en zei hij 'we kunne misgggien een dealtje make..' De gierige Hollander moest, in ruil voor een pannenkoek, een heel bord spaghetti hebben. Typisch Hollands? We sloten een dealtje. Uiteindelijk kregen we één zwartgebakken zeemvel voorgeschoteld. Geen idee hoe hij ons dit durfde aanbieden, but it happened. Hollanders... they never prove you wrong. 

Vanaf negen uur deze morgen konden we paaseitjes zoeken in The Jungle van the Zebra Crossing. We zochten elk naar twee kleine eitjes en één groot paasei. Jamm.
Ook hadden Susan en Katrin aan ons gedacht. Ze kochten konijnenoren voor zichzelf en waren zo vriendelijk om er ook voor ons, the sneaky Belgians, te kopen. Nu worden we verplicht hier de hele dag mee rond te lopen. Bummer. :D

Straks, rond 13 uur is er een Easter Fish braai met groentjes, verse vis, brood, rijst en wijn. Normaal gezien kun je op zondag geen wijn kopen hier in Kaapstad, maar wij, the sneaky Belgians, found our way to the wine. We kijken er al naar uit.

De komende week hebben we nog een lesvrije week. We kunnen genieten van het weer, de stad, de mensen, ... We hebben al enkele plannen, maar die liggen nog niet echt vast. Woensdag gaan we op een wine tour samen met Katrin, Daniel en Stacey. Will be interesting. Ook willen we graag Robben Island bezoeken. Dit doen we waarschijnlijk volgende week vrijdag. The botanic garden in Kirstenbosch zouden we ook graag nog eens bezoeken. Naar het schijnt is dit echt prachtig.

Gisteren telden we eens de dagen die we hier zijn en hoeveel weken we nog hebben. We zijn hier ondertussen al 54 dagen. We kunnen het ons echt niet voorstellen dat we jullie al zo'n lange tijd niet meer gezien hebben. We hebben nu nog vier weken en enkele daagjes te gaan voor we weer naar het (koude?) België terugkeren.
We staan ervan versteld hoe snel de tijd hier voorbij vliegt. We merken dat het leuk zal zijn om weer naar huis te komen, maar dat we zeker met gemengde gevoelens zullen vertrekken. We zijn hier nu al zo'n lange tijd waardoor dit een 'tweede thuis' aan het worden is. Alles hier achterlaten zal ook moeilijk zijn ...

Nu ja, we hebben nog enkele weken om volop te genieten en bij te leren.
We zien jullie snel.

Mis je

x

birthday weekend

Vrienden

In het vorige bericht vertelden we jullie al dat we een leuk weekend tegemoet gingen. We hebben helemaal geen schoolwerk en kunnen dus eens volop genieten van school-vrij weekend.

Zaterdagmiddag gingen we naar Green Market Square, met de taxi. Blijkbaar was dit helemaal niet ver van waar we verblijven, dus wandelden we terug. Niet dat taxi’s duur zijn, maar we moeten toch ook wat denken aan onze conditie, niet? We wandelden wat rond in Kaapstad en op een bepaald moment hoorden we muziek en gezang. We zagen enkele zwarte dames en kinderen dansen en zingen om wat geld te verdienen. Echt heel mooi.

Een weetje: de batterij van de fotocamera is voor de eerste keer leeg. Dit is gek. Na zes weken hebben we hem voor de eerste keer weer moeten opladen.

We keken erg uit naar zondag. Eerst en vooral was het Charlottes verjaardag, maar ook gingen we op stap met Belinda en haar man. We werden in de ochtend opgepikt door Chris, Belinda’s husband, en hij bracht ons naar hun huis in Bellville. Na een uurtje gevuld met thee drinken, vertrokken we richten Stellenbosch. Daar bezochten we het dorpsmuseum en de stad. Echt prachtig. Wat een omgeving. Na de lunch hadden we een lange rit naar Franschhoek. Zoals de naam het zelf zegt, was het een heel Franse omgeving. Toen we door de straten reden, voelde het echt aan alsof we in de Provence waren. Er zijn heel wat wijngaarden en gezellige restaurantjes. Tot slot hadden we nog een laatste stop te gaan; Blaauwbergstrand. Van hier kun je dé mooiste foto’s van de Tafelberg nemen.

Het was een lange en vermoeiende dag, maar wel ontzettend leuk. We amuseerden ons heel goed en zagen heel wat nieuwe en mooie dingen. Toen we terug in de Zebra kwamen, had één van de locals pannenkoeken gemaakt. Waarschijnlijk de beste pannenkoeken die we ooit aten. Normaal gezien wilden we nog uit gaan eten, maar dit is er niet meer van gekomen. We waren doodop na een vermoeiende dag.
Maandagmiddag om 13 uur werden we opgepikt door Sarah en reden we richting Woodstock, naar het huis van Leslie. Ze heeft echt een prachtig huis. Ze had een lunch, curry, gemaakt voor ons beiden, maar ook voor Sarah, Alexa, Janet en Sandy. Het was echt gezellig en ze had heel wat kleine, maar grappige cadeautjes gekocht. Het was een ontzettend gezellige middag, maar kregen wel wat slecht nieuws te horen / zien. Hier in de hostel hebben ze geen weegschaal, dus dachten we dat het goed was ons eens te wegen bij Leslie thuis. Geen strak plan, zo bleek nadien. We wegen, helaas, wat meer dan toen we vertrokken. We have to do some work-out now.
Dinsdag was de laatste dag van het birthday-weekend. School ended earlier en we gingen met enkele leerkrachten naar The Ocean Basket, een seafood restaurant in Kloof Street. We wisten niet wat te verwachten, maar het was echt lekker. Ook was het heel gezellig en leerden we de leerkrachten weer wat beter kennen. Ook was het ‘een batje’ voor ons, aangezien Bryn en William betaalden voor ons. Wat wil je nog meer?
De laatste week op school hield niet echt veel in. We gaven geen echte lessen in deze week, omdat de leerlingen ook niet echt les kregen. Er werd naar films gekeken, spelletjes gespeeld, toetsen werden nogmaals besproken en bepaalde lesonderdelen werden afgewerkt. 
Vrijdag, de laatste dag voor de vakantie, arriveerde Robby, Tamara’s boyf. Charlotte ging alleen naar school terwijl Tamara naar het vliegveld ging. Later kwamen ze allebei naar school. Tussen de middag was er een afscheidslunch voor Claude, iemand van de working staff die terug naar Kongo ging. Na de lunch gingen we met enkele leerkrachten naar The fat Cactus, een cocktailbar dicht bij de Zebra Crossing. Om de week op een goeie manier af te sluiten, zoals elke week, gingen we naar The Pasta Factory met een groepje Zebra-Crossers.
Zaterdagochtend toonden we Robby, Patrick, Daniel en Josche The Old Biscuit Mill. Zij waren daar nog niet geweest en wij wilden graag nog eens gaan. In de namiddag deden we laundry. Boring :D but it needs to be done. Katrin, één van de locals hier, maakte sushi. Dit is hier heel populair en aangezien we dit nog niet geproefd hadden, moesten we dit toch eens proberen. We zijn geen grote fans, maar het was beter dan verwacht.
Op zondag werden we door Sarah en haar boyf. uitgenodigd om mee te gaan naar A Taste Of Cape Town. Hier presenteerden een twintigtal bekende and fancy restaurants hun beste gerechten. Je moest bonnetjes kopen en die kon je dan inruilen voor een kleine portie. Heel speciaal was het niet, maar het was fijn dit toch eens mee te maken en een gerecht van bijvoorbeeld Gordon Ramsey te proeven.

Maandag was work-out day. We zijn zooo trots op onszelf, want we beklommen Table Mountain (niet met the cable car). We gingen samen met Robby, Patrick en Josche. We waren echt blij dat zij mee waren, want wij zouden waarschijnlijk opgegeven hebben. What an achievement. ’s Avonds was helemaal niet druk, we waren doodop.

Dinsdag en woensdag gingen we naar The Wilderness. Dit is een onderdeel van The Garden Route. Tamara en Charlotte namen een duik in the Indian Ocean. Een heel stuk warmer dan the Atlantic Ocean die wij hier hebben in Camps Bay en Clifton. We beseften nadien wel dat de trip een beetje te ver was om in slechts twee dagen te doen. We zaten hoofdzakelijk in de auto, maar hebben toch heel wat mooie dingen gezien. Zo zijn we woensdag naar The Southernmost Point of the African Continent geweest. Het geeft je wel een leuk gevoel om te weten dat je niet meer verder naar het zuiden kunt.

We keken ontzettend uit naar donderdag. Eindelijk zagen we de pinguïns in Simon’s Town and Boulder’s beach. Natuurlijk moesten we hiervoor betalen, maar de beestjes waren echt ontzettend koddig. We hebben er zeker een honderdtal gezien. Van hier reden we verder naar Cape of Good Hope and Cape Point. Voor je echt aankomt bij the most Southern West point of Africa rijd je door een nature reserve. We zagen een buffel, struisvogels, baboons, … Normaal gezien zaten er ook zebra’s, maar die hebben we niet gezien. 

Een toeristenfoto bij het meest gefotografeerde bord uit Zuid-Afrika.

Vrijdag was een luie dag. Tamara en Robby winkelden een beetje en gingen naar The Waterfront. Charlotte hielp Katrin met het schilderen van paaseieren. Heel leuk :D. Robby gaat z’n valies maken, aangezien het morgen D-day (departure-day) is. Vanavond sluiten we een gevulde week weer af met een bezoekje aan The Pasta Factory. Olé.

We weten dat het een heel eind geleden is dat we nog eens iets op de blog schreven. Het is nu eindelijk eens vakantie en we wilden hier toch ook eens van genieten. Enkele weken geleden hadden we nog heel wat tijd om alles in Kaapstad te bezoeken, maar we beseften dat we eigenlijk echt nog niet veel gedaan hadden. De weg van The Zebra Crossing naar Camps Bay kennen we al uit het hoofd. Deze week was echt fijn. Eindelijk konden we eens de echte toerist uithangen.

We zullen nu minder lang wachten om nog wat nieuws te posten. Volgende week is minder gevuld dan deze week. Morgen is het laundry day (again – jek) en woensdag doen we een wine tour. Als dat niet fijn is :D 

we beseffen steeds meer dat we hier echt al een heel eind zijn, waardoor de resterende tijd ontzettend snel voorbij zal gaan. We hebben nu nog een weekje vakantie en daarna nog slechts drie week (en enkele dagen) op school. Time flies here.

We zien en horen jullie snel weer.
Mis je