safe and sound 2

Vrienden

De meesten hebben het al ondervonden: we zijn terug in het Belgenlandje. Vorige week donderdag verlieten we, met spijt in het hart en traantjes in de ogen, het prachtige Cape Town. Om 23.55 uur steeg one vlucht op.
Goed nieuws: we landden 40 minuten vroeger dan gedacht. We namen onze tijd om onze valiezen op te pikken, aangezien we toch wel een beetje zenuwachtig waren om onze mama en papa terug te zien. 

Het weerzien was wel heel fijn. De ouders van Tamara kwamen haar oppikken en als verrasing hadden ze 'zieke Robby' meegebracht, maar die had zich verstopt. Ook Charlottes ouders kwamen haar oppikken, vergezeld door haar zus die een 'Welcome Home'-ballon gekocht had.

Hier splitsen onze wegen voor het eerst in drie maanden. We genoten allebei van ons weekend, maar misten elkaar toch al. Het was vreemd om eens niet de hele tijd bij elkaar te zijn. Oplossing: maandagavond spraken we af om bij te kletsen over het weekend.

We merken dat het heel fijn is om al onze vrienden en familie terug te zien. Iedereen vraagt ons: "En, .. zou je nog terugkeren?" NATUURLIJK! Als iemand nog een vliegticketje naar Cape Town op overschot liggen heeft - we zijn vrijwilligers om het te gebruiken :D

We miss Cape Town.
We miss the Zebra Crossing.
We miss Camps Bay High School.
We miss everyone we met there.

Voorlopig wordt dit ons laatste blogbericht, aangezien jullie nu allemaal weer met ons kunnen afpsreken om bij te praten. No need to put everything on the blog anymore.

WE HAD THE TIME OF OUR LIVES!

xxx

Wij willen jullie allemaal graag bedanken voor het lezen van onze blog. Het is fijn om te weten dat mensen nieuwsgierig zijn en blijven naar hetgeen wij allemaal meemaakten in South Africa.

assembly speech

Good morning school

We have been attending the assemblies for the past three months, but we have always been in the back. Here are we now, in front, on stage. Sitting qt the back was  more relaxed than this.

It all started last year in June when we got the permission to go on a training abroad. We chose South Africa because we wanted to improve our English and meet the African culture. In September we started looking for a nice and interesting school to go to and we bumped into the Camps Bay High School website, which is very appealing to Belgians (Europeans) if you see the picture on the homepage. Mister De Korte was the first one to reply our mail and this is how we came into contact with misses De Vries. She gave us all the information about the school that we needed and we could ask her all our questions, even the stupid ones like 'Can we rent a bike  to come to school?' (We hadn't seen the mountains yet.

Three months ago we left Belgium without knowing what would happen, but with a lot of expectations. This final training is very important for us, as we graduate in June. We knew there was a chance that things might not have worked out, but as soon as we arrived at school we had a very positive feeling. The principal, all the teachers and you guys made us feel very welcome. 

The first two weeks we were here we observed and substituted and we immediately noticed that you deal with very different things in the English lessons than we do in Belgium. We knew we would teach other things than we were used to and we saw that as a challenge. Especially poetry was something we had never taught before so we were a bit afraid of teaching this. 

As we already told you, one of our main goals to come to South Africa was to improve our English and we especially hoped to become more fluent. We hope that we succeeded in speaking the English language better than three months ago. We also learned some typical South African (English) words: how’s it (as Mister Reisenberger used to ask us and we didn’t understand), pleasure, shame, jaaa, now now, just now (we thought this was like now now) …

In the three months we’ve been here we learned a lot! This was the best training experience we’ve ever had! We enjoyed everything here at school, in our hostel, in Cape Town … Of course we had some lessons or days that weren’t as good as others, but in general we can say this was something we’ll never forget and that will mark our lives forever. We enjoyed this school, the teachers and you so much that we fear that we won’t like teaching in Belgium anymore. We think that you are so lucky to be in a school like Camps Bay High with teachers like these …

3months, 86 days, is a very long time to be away from home but time flew by and we enjoyed every moment being here in Cape Town. We thought it would be very hard to be away for so long but actually we had the time of our lives and we didn’t feel homesick ever. It was so nice to meet you all.

We would like to thank you guys and your teachers for having us and there are some we especially would like to thank as well. First of all, the English department for all the support and the chances you’ve given us. We learned so much thanks to you! Second of all Mister Dave de Korte also for giving us the opportunity to have an unforgettable training here in Camps Bay High. An then, last but definitely not least, misses Belinda Devries for organising this training, picking us up every morning, checking out our accommodation, being so nice for us …

We have a slideshow with some pictures of our stay. Enjoy them and the music.

THANKS

last week

Bonjour



Het is alweer een heel eind geleden dat we nog eens blogden en ondertussen hebben we alweer meer dan veel meegemaakt. Heel wat te vertellen dus. Hou je klaar!

We genoten ontzettend veel van ons (welverdiende?) verlengde weekend. Zaterdagochtend bezochten we eindelijk Robben Island. Om 11 uur stonden we paraat in The Waterfront om met de boot een halfuurtje naar het bekende gevangeniseiland te varen. We werden al wat zeeziek. "Een goed begin." dachten we dan.

Eenmaal aangekomen op het eiland moesten we plaatsnemen in een van de vier bussen die op ons stonden te wachten. Een (grappige) gids vertelde ons heel wat interessante weetjes over het eiland en de gevangenis. Na een uurtje rondrijden, kwamen we aan bij de gevangenis. Daar werden we opgewacht door een nieuwe gids, een ex-convict. Hij leidde ons rond in de gevangenis en toonde ons de cel waar Nelson Mandela 27 jaar van z'n leven doorbracht. Crazy.


Zoals we de vorige keer ook al vertelden, organiseerden Katrin en Susan een Zebra Crossing Carnival. Verkleden maar. We waren wat zenuwachtig om dit te doen, aangezien er ook heel wat mensen in de hostel waren die zich niet verkleedden. Niemand wist wat wij van plan waren, maar iedereen vond het geslaagd. We trokken allebei een zwarte broek en T-shirt aan en kochten papieren plakband en hingen dit aan onze kleren. Resultaat: echte zebra's!

Het was een ontzettend fijne middag en avond en het eten tijdens de braai was weer eens overheerlijk! We toonden iedereen "How we party in Belgium!"


Zondag ... jullie beginnen het waarschijnlijk al te kennen: Laundry Day. Helaas. Op zondagochtend hebben we nooit veel te doen, dus doen we dit dan maar. Because it needs to be done. Aangezien we van elk moment moeten genieten, trokken we in de middag samen met Josche naar Camps Bay beach. You never know dat het de laatste keer is dat het weer ons dit toelaat.


Maandagochtend sprongen we om 9 uur uit ons bed, want het was Katrin's birthday! Ze was al de hele week zo ontzettend nieuwsgierig naar wat we allemaal van plan waren.

Samen met Stacey versierden we de Zebra Crossing met ballonnen en slingers. Rond 11 uur kwamen Mary, Susan en Katrin terug aan en Katrin was sprakeloos. Heel leuk om te zien. We aten (space)cake en dronken bubbles. (Caaaaallll me Bubbles, darling. Everybody does! - Bekijk Little Britain om dit te begrijpen.)
Rond 12.30 uur vertrokken we met z'n vijven (Katrin, Susan, Mary and the two of us) richting het casinoooo. Again toonden we hen "How we party in Belgium". Eerst gingen we bowlen en nadien naar het kindercasino. Rond een uur of 3 was het tijd voor "the real deal". Katrin en Susan wonnen 150 rand (= 15 euro) which isn't bad, is it?
's Avonds gingen we, zoals gepland, naar The Top of The Ritz Revolving Restaurant. Het restaurant op de bovenste verdieping draait de hele tijd rond waardoor je in een uur een volledig zicht op Kaapstad krijgt. In het begin moesten we hier ontzettend aan wennen. De avond was heel gezellig en Katrin vertelde ons dat ze nog nooit een verjaardag als deze gehad heeft. How sweet.

Dinsdag zat het weer alweer mee, dus: beach!! We trokken rond een uur of een naar Camps Bay beach en genoten van het zonnetje. Hmm.
's Avonds deden we niet veel speciaals. Dit heerlijke verlengde weekend vloog voorbij en we genoten van elk moment. Morgen weer school en we zijn al woensdag.

De drie schooldagen deze week waren niet superspeciaal. Woensdag gaven we geen les en werkten we aan de 2 poezielessen (geen deelteken op dit toetsenbord) voor donderdag en vrijdag. Vrijdag gaven we allebei ons allerlaatste stagelesje ... OOIT! We zijn nu stagiairs-affff!
Vrijdagmiddag was er een speciaal evenement aan de gang hier op school. De Camps Bay scholen (prep, primary and high school) kwamen samen voor een assembly en nadien gingen we allemaal naar buiten om op het sportveld in de vorm van een voetballer te gaan staan. Een journalist van Cape Argus Newspaper nam enkele foto's vanuit de helikopter. We zijn erg benieuwd naar het resultaat. Ook kregen we na afloop een leuke badge met "Camps Bay schools support the FIFA world cup 2010 - Bafana Bafana".
Vrijdagavond ... alweer kun je het raden: Pasta Factory. Immer gut!
Toen we thuiskwamen, stond er wat minder leuks op ons te wachten. Er blijven namelijk 41 DUTCH GUYS in the hostel en dit tot en met zaterdag. How noisy can you be?

Na een korte lesweek stond het weekend weer voor de deur. Zaterdagochtend dachten we nogmaals onze "kieten in te smeren" en Lion's Head te beklimmen. De beklimming was zwaar, maar alweer waren we heel tevreden toen we de top bereikten. In een 75 minuten stonden we boven - what an achievement. Het wandelen naar beneden verliep ook vlot. We voelden onze benen en besloten om 's middags wat te relaxen aan zee. Again, you never know it is the last time we get the chance to go to the beach... 3 Nederlandse blondines in the mini cab - THEY NEVER PROVE YOU WRONG.
Zaterdagavond zaten we met z'n tweetjes in 12B, the lounge en werkten we wat aan onze speech voor de assembly on Monday.

Zondag ... AHA - je denkt waarschijnlijk: Laundry Day (again). Maar niets is minder waar! We besloten dit te verplaatsen naar een ander moment. Hihi.
We slept long, aangezien the Dutch Guys on wakker maakten tussen 7 en 8 uur 's morgens. "Wij wakker - iedereen wakker." dachten ze waarschijnlijk. Grrr.
In the middag we again went to the beach and now we can say: unfortunately, this was the last time we went to Camps Bay beach. Voor de laatste keer stonden we met onze voetjes in het uberkoude (deelteken) water in Kaapstad. We said our goodbyes.
's Avonds oefenden we onze speech voor morgen.

Vandaag, maadag 3 mei, slechts 3 dagen voor D-day (Departure Day). We waren ontzettend zenuwachtig, want vandaag spraken we voor de grootste groep - EVER! We spraken voor 700 man and it went well. We are pleased en kregen toch wel enkele complimentjes over onze speech en PPT-presentatie. Tijdens onze assembly-speech deelden we onze ervaringen, bedankten we alle leerlingen en leerkrachten en natuurlijk enkele mensen in particular. We namen afscheid van de leerlingen, maar op woensdagochtend brengen we nog een allerlaatste bezoekje aan de school en haar leerkrachten.
Vanavond zijn we uitgenodigd bij Mr. Dave De Korte to have supper. We zien ernaar uit, maar weten niet echt goed wat te verwachten.

Morgen hebben we zelf geen plannen, omdat we er geen mochten maken van Katrin and Susan. Ze hebben "iets" gepland voor ons and we do not have a clue. 's Avonds gaan we naar ... rara ... Pasta Factory samen met enkele - 25 -leerkrachten.
Woensdag is Pancakeday. Dit was normaal gezien gisteren, maar door "onvoorziene omstandigheden" (Katrin had te veel wijn gedronken zaterdagavond) werd dit verplaatst naar woensdag. Ook moeten we nog enkele soeveniertjes kopen, dus gaan we zeker nog eens naar Long Street en Green Market Square.
Donderdag: "Pakt-Je-Zak-En-Ga-Weg-dag". It will be so sad to leave all this behind, maar toch zien we er ook naar uit om iedereen thuis terug te zien.

Tot snel, en dit keer for real.

xxx

PS: Foto's volgen. Leslie wacht :D